Ronald Robertson
Ronald Robertson (1962) | |||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
25 września 1937 | ||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
4 lutego 2000 | ||||||||||||||||||||||||
Konkurencja | |||||||||||||||||||||||||
Trener |
Gustave Lussi | ||||||||||||||||||||||||
Zakończenie kariery |
1956 | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Ronald Frederick „Ronnie” Robertson (ur. 25 września 1937 w Brackenridge, zm. 4 lutego 2000 w Fountain Valley) – amerykański łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Wicemistrz olimpijski z Cortina d’Ampezzo (1956)[1], dwukrotny wicemistrz świata (1955, 1956), brązowy medalista mistrzostw Ameryki Północnej (1953) oraz medalista mistrzostw Stanów Zjednoczonych[2].
Zakończył karierę amatorską po mistrzostwach Stanów Zjednoczonych 1956, gdzie tuż przed startem zawodów został prawie zdyskwalifikowany[2]. Niemiecka Federacja Łyżwiarstwa Figurowego oskarżyła Robertsona o zażądanie dużej kwoty za występy pokazowe podczas europejskiej trasy[3]. Spowodowało to dyskusję nad statusem Robertsona jako łyżwiarza amatorskiego i konflikt federacji niemieckiej z amerykańską[3]. Dodatkowo jego ojciec, Albert Robertson obwinił największego rywala swojego syna Hayesa Alana Jenkinsa (z którym Ronald nigdy nie wygrał) o próbę jego dyskwalifikacji[3]. Ostatecznie Robertson nie został zdyskwalifikowany i po zdobyciu srebrnego medalu zakończył amatorską karierę[3]. Podpisał dwuletni zawodowy kontrakt z rewią Ice Capades opiewający na 100 tys. dolarów[2].
Był homoseksualistą[2]. W latach 50. XX wieku był związany z aktorem Tabem Hunterem, który pomagał finansować jego karierę amatorską[2].
Pracował także jako trener m.in. pomagał mistrzowi olimpijskiemu Brianowi Boitano, a następnie uczył łyżwiarstwa na publicznym lodowisku w Irvine[4].
Zmarł w wieku 62 lat na powikłania po zapaleniu płuc[4].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Zawody | 1953 | 1954 | 1955 | 1956 | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe[2] | |||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | 2 | ||||||||||||||||
Mistrzostwa świata | 4 | 5 | 2 | 2 | |||||||||||||
Mistrzostwa Ameryki Północnej | 3 | ||||||||||||||||
Krajowe[5] | |||||||||||||||||
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych | 2 | 3 | 2 |
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Figure Skating at the 1956 Cortina d'Ampezzo Winter Games: Men's Singles. Sports Reference, 1956-02-01. [dostęp 2018-09-20]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Sports Reference – Ronnie Robertson. Sports Reference. [dostęp 2018-09-20]. (ang.).
- ↑ a b c d Skater Ronnie Robertson Incensed At Charge of Excessive Expenses. The Milwaukee Journal, 1956-03-17. [dostęp 2018-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-08)]. (ang.).
- ↑ a b Richard Goldstein: Ronnie Robertson, 62, a Skater Who Entertained With His Spins. The New York Times, 2000-02-17. [dostęp 2018-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-14)]. (ang.).
- ↑ Past U.S. Champions – Senior. U.S. Figure Skating, 2008. [dostęp 2018-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-09)]. (ang.).
- ↑ World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-12-31]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sports Reference – Ronnie Robertson. Sports Reference. [dostęp 2018-09-20]. (ang.).