Rosyjski toy
 Rosyjski toy | |
| Inne nazwy |
russian toy, russkiy toy, moskiewski terier miniaturowy |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
20–28 cm |
| Masa |
1,5–3 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
grupa IX, sekcja 9, |
| Wzorce rasy | |
Rosyjski toy – rasa psa przynależna do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji spanieli miniaturowych. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny[2][edytuj | edytuj kod]
W Rosji od początku XX wieku modnymi psami do towarzystwa były miniaturowe teriery angielskie. Głównie od tej rasy pochodzi rosyjski toy. Po wojnie i rewolucji nastąpił regres w hodowli tych psów, jednak nadal wiele z nich było trzymanych w domach. Najczęściej były to mieszańce w typie miniaturowego terriera. Po odpowiedniej selekcji osobników pod kątem efektownej urody i małych rozmiarów w latach 50. rozpoczęła się regularna hodowla. Wykorzystano w niej m.in. pinczera miniaturowego. W rozwoju rosyjskiego toya długowłosego udział miała hodowczyni Eugenia F. Zarowa, a do Polski został on sprowadzony w latach 80. przez Annę Fangor-Witalis.
Przez FCI toy rosyjski został uznany w 2006 roku.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Jedna z najmniejszych ras na świecie, o kwadratowej sylwetce z nieznacznie zaznaczonym dymorfizmem płciowym.
Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
Występują dwie odmiany:
- krótkowłosa u której istotnym czynnikiem selekcjonującym było umaszczenie. Włos jest krótki i dobrze przylegający, bez podszerstka
- długowłosa o włosie delikatnym i prostym lub lekko pofalowanym.
Według wzorca FCI[3], zarówno odmiana długowłosa, jak i krótkowłosa może występować w następujących wariantach kolorystycznych:
- czarne podpalane
- brązowe podpalane
- niebieskie podpalane
- rude w dowolnym odcieniu z czarnym
- rude w dowolnym odcieniu z brązowym nalotem (lub bez)
W każdym z dopuszczalnych umaszczeń są preferowane "soczyste" odcienie.
Popularność[edytuj | edytuj kod]
W Rosji rasa ta cieszy się dużym zainteresowaniem oraz popularnością, w Polsce jest bardzo rzadko spotykana.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 354.
- ↑ Małgorzata Caprari. Nowe rasy uznane przez FCI: Cimarron Uruguayo i Rosyjski toy. „Pies”. 2006. 5. s. 5 -7.
- ↑ Rosyjski Toy. Związek Kynologiczny w Polsce, 2006-02-21. [dostęp 2015-03-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO Sp. z o.o., Warszawa 2003
- Małgorzata Caprari. Nowe rasy uznane przez FCI: Cimarron Uruguayo i Rosyjski toy. „Pies”. 2006. 5. s. 5 -7.