Rotor Flettnera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Statek Buckau z rotorami zaprojektowanymi przez A. Flettnera

Rotor Flettnera – alternatywny napęd aerodynamiczny w postaci wirującego walca wystawionego na działanie wiatru wykorzystującego efekt Magnusa. Walec ten może być wykorzystywany jak żagiel. Nazwa pochodzi od nazwiska wynalazcy Antona Flettnera.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Rotor jako napęd jednostki pływającej

Rotor Flettnera wykorzystywany jako napęd jednostek pływających jest stojącym pionowo wirującym cylindrem z blachy lub tworzywa sztucznego zakończonym obustronnie dużymi kołnierzami. Kołnierze utrzymują przepływ powietrza wokół cylindra zapewniając odpowiedni przepływ przy końcach rotora, a więc zmniejszają opór indukowany. Cylinder obraca się ze zmienną prędkością dzięki własnemu napędowi np. elektrycznemu.

Zasada działania[edytuj | edytuj kod]

Siły działające na rotor

Wirujący cylinder wystawiony na działanie wiatru powoduje powstanie siły nośnej prostopadłej do kierunku wiatru na podstawie efektu Magnusa.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Jak dotąd rotor Flettnera został zastosowany w nielicznych łodziach i samolotach eksperymentalnych. Na Białorusi znajduje się wolnostojąca turbina wiatrowa z dwoma rotorami Flettnera.

Statki[edytuj | edytuj kod]

Samoloty[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Czejarek, Roman; „Morza, Statki i Okręty” nr 5(59), 2006.