Przejdź do zawartości

Rozchodnik alpejski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozchodnik alpejski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Saxifraganae

Rząd

skalnicowce

Rodzina

gruboszowate

Rodzaj

rozchodnik

Gatunek

rozchodnik alpejski

Nazwa systematyczna
Sedum alpestre Vill.
Prosp. Hist. pl. Dauphiné 49. 1779[3]

Rozchodnik alpejski (Sedum alpestre) – gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych. Występuje w górach zachodniej Azji (Turcja) i środkowej, południowej i wschodniej Europy[4]. W Polsce występuje tylko w Sudetach, Tatrach i na Babiej Górze[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Niska roślina darniowa (2–10 cm wys.) wytwarzająca liczne pędy płonne i kwiatowe[5].
Liście
Ulistnienie skrętoległe. Liście nie tworzą szeregów. Są odwrotnie jajowatopodługowate, dość grube, szczególnie w części wierzchołkowej, odstające. W nasadzie nie posiadają wyrostka. Na pędach kwiatowych po ich przekwitnięciu odpadają[5][6].
Kwiaty
Na krótkich szypułkach zebrane w gęsty podbaldach. Kwiaty 5–krotne o tępych, mięsistych działkach kielicha i jasnożółtych, jajowatopodługowatych płatkach korony, najwyżej 1,5 razy dłuższych od działek kielicha[5].
Owoc
Mieszki na krótkiej szyjce, po dojrzeniu gwiazdkowato rozchylające się i wysypujące liczne, bardzo drobne i wąsko oskrzydlone nasiona[5].

Bylina i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2015-06-29].
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-03-08].
  5. a b c d e f g Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
  6. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  7. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  8. Wolfgang Lippert: Crassulaceae. In Gustav Hegi: Illustrierte Flora von Mitteleuropa. 3. Auflage Band IV, Teil 2 A, Seite 125-126. Blackwell-Wissenschaftsverlag Berlin 1995. ISBN 3-8263-3016-1