Przejdź do zawartości

Roztwór doskonały

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Roztwór doskonałyroztwór spełniający prawo addytywności właściwości fizykochemicznych. Podczas mieszania składników roztworów doskonałych nie zmieniają one swoich właściwości, nie następuje zmiana objętości układu, a ciepło tego procesu jest zerowe[1][2].

Roztwory doskonałe spełniają prawo Raoulta oraz prawo Daltona (w przypadku roztworów gazowych)[1][3].

Roztwory zbliżone do doskonałych uzyskuje się przy mieszaniu związków o zbliżonych właściwościach, np. benzenu i toluenu, natomiast np. mieszanina wody i etanolu stanowi roztwór rzeczywisty (co objawia się m.in. kontrakcją objętości)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b roztwór doskonały, [w:] Encyklopedia techniki. Chemia, Władysław Gajewski (red.), Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, s. 622–623, OCLC 33835352.
  2. a b Roztwory doskonałe, [w:] Tadeusz W. Hermann (red.), Chemia fizyczna. Podręcznik dla studentów farmacji i analityki medycznej, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 126–127, ISBN 978-83-200-3398-4.
  3. roztwór doskonały, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-06-26].