Szczaw tępolistny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Rumex obtusifolius)
Szczaw tępolistny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

rdestowate

Rodzaj

szczaw

Gatunek

szczaw tępolistny

Nazwa systematyczna
Rumex obtusifolius L.
Sp. Pl. 1: 335. 1753
Synonimy
  • Rumex sylvestris Wallr.

Szczaw tępolistny (Rumex obtusifolius L.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. Występuje w Europie, Azji i Afryce Północnej[3]. W Polsce pospolity.

Liść
Kwiaty
Nasiona

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Prosta, wzniesiona, naga, o wysokości 50 – 120 cm. Rozgałęzia się, a odgałęzienia są proste, wzniesione i niesplątane.
Liście
Odziomkowe, długoogonkowe, sercowate, w górnej części łodygi siedzące, jajowate lub jajowato lancetowate.
Kwiaty
Skupione okółkowa w luźne kwiatostany. Wewnętrzne listki okwiatu mają długość 2,5-3,5 mm i w nasadzie posiadają kilka niewyraźnych ząbków.
Owoce
Trójgraniaste orzeszki.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Rośnie w lasach, na łąkach i nieużytkach. W Polsce roślina pospolita. Uważany za chwast[4]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Artemisietea vulgaris[5].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
  4. Włodzimierz Tymrakiewicz: Atlas chwastów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1976, s. 40.
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  6. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998, s. 112-113. ISBN 83-7129-756-4.
  • Józef Rostafiński, Olga Seidl: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1965, s. 47.