Rurkonos okrągłouchy
| Nyctimene cyclotis[1] | |
| K. Andersen, 1910[2] | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
rurkonos okrągłouchy |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
 brak danych
| |
| Zasięg występowania | |
| |
Rurkonos okrągłouchy[4] (Nyctimene cyclotis) – gatunek ssaka z podrodziny Nyctimeninae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1910 roku Knud Andersen, nadając mu nazwę Nyctimene cyclotis[2]. Holotyp pochodził z gór Arfak, z obszaru Manokwari, w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji[5].
N. cyclotis należy do grupy gatunkowej cyclotis[6]. N. certans jest czasami wymieniany jako podgatunek N. cyclotis, ale badania morfologiczne potwierdziły jego status gatunkowy[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[6].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Nyctimene: gr. νυκτι- nukti- „nocny”, od νυξ nux, νυκτος nuktos „noc”; μηνη mēnē „księżyc”[7].
- cyclotis: gr. κυκλος kuklos „okrąg”[8]; -ωτις ōtis „-uchy”, od ους ous, ωτος ōtos „ucho”[9].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rurkonos okrągłouchy występuje w północno-zachodniej Nowej Gwinei (Pegunungan Arfak); wstępnie obserwowany na Wyspach Raja Ampat (Waigeo i Mansuar)[10][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ucha 13,5–13,7 mm, długość tylnej stopy 12–14,6 mm, długość przedramienia 54,2–56 mm[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nyctimene cyclotis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b K.C. Andersen. Ten new fruit-bats of the genera Nyctimene, Cynopterus, and Eonycteris. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 6 (36), s. 623, 1910. (ang.).
- ↑ K.N. Armstrong, Nyctimene cyclotis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-3 [dostęp 2022-05-10] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 82. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Nyctimene cyclotis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-05-10].
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 102. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 466, 1904. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 65.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 158.
- ↑ a b N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 117–118. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).
- K.N. Armstrong, Nyctimene cyclotis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-3 [dostęp 2022-05-10] (ang.).