Rzęsorek kaukaski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzęsorek kaukaski
Neomys teres
Miller, 1908
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

owadożery

Rodzina

ryjówkowate

Podrodzina

ryjówki

Plemię

wodoryjki

Rodzaj

rzęsorek

Gatunek

rzęsorek kaukaski

Rzęsorek kaukaski (Neomys teres) – gatunek ssaka owadożernego z rodzaju Neomys, spotykany na Kaukazie.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje głównie w Europie Wschodniej, w tym na Kaukazie. Jest to ryjówka wodna, która żywi się rybami, młodymi żabami, skorupiakami, owadami i innymi bezkręgowcami.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Rzęsorek kaukaski jest dość dużym rzęsorkiem, osiągającym długość około 12–15 cm, włącznie z ogonem. Ma grubą, szorstką sierść i jest dobrze przystosowany do życia w wodzie, z długimi i silnymi nogami, które pomagają mu pływać, oraz z grubymi, nasadzonymi włosami uszami, które utrzymują go na powierzchni wody. Od innych gatunków rzęsorków różni się głównie morfologią prącia. Tak więc trzon penisa jest dłuższy niż u pozostałych (10,8 do 14,6 mm w porównaniu do 7,0 – 8,0 mm u rzęsorek mniejszego i 7,5 – 8,5 mm u rzęsorka rzeczka). Jest gęsto pokryty zrogowaciałymi kolcami. Żołądź jest spiczasta, u innych gatunków zaś tępo zakończona.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Opisano podgatunki[1]:

  • Neomys teres balkaricus, Ognev, 1926 – Przedkaukazie, rejon Terek
  • Neomys teres leptodactylus, Satunin, 1914 – Turcja, Zakaukazie
  • Neomys teres schelkounikovi, Satunin, 1913 – Wielki Kaukaz
  • Neomys teres teres, G. S. Miller, 1908 – Turcja, Iran, Kaukaz

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Rzęsorek kaukaski jest dość rzadkim gatunkiem i jest objęty ochroną, ze względu na zmiany w jego siedlisku, takie jak zmiany w krajobrazie i eutrofizacja wód. Niemniej jednak jego populacja jest stabilna i nie jest uważana za zagrożoną wyginięciem.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Russell A. Mittermeier, Don E. Wilson, Neomys teres G. S. Miller 1908, 31 lipca 2018, DOI10.5281/zenodo.6869964 (ang.).