Rzecznik Finansowy
| ||
 Siedziba Rzecznika w Al. Jerozolimskich 87 w Warszawie | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Data utworzenia | 2015 | |
| Rzecznik Finansowy | Mariusz Golecki | |
| Zastępcy Rzecznika Finansowego | Andrzej Kiciński Paweł Zagaj | |
| Adres | ||
| Al. Jerozolimskie 87 02-001 Warszawa | ||
Położenie na mapie Warszawy  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | ||
 52°13′37,02″N 21°00′00,83″E/52,226950 21,000230
| ||
| Strona internetowa | ||
Rzecznik Finansowy (do 2015 Rzecznik Ubezpieczonych) – polski urząd państwowy, którego zadaniem jest ochrona klientów podmiotów rynku finansowego, takich jak zakłady ubezpieczeń, banki, biura maklerskie, czy firmy pożyczkowe. Rzecznik rozpatruje reklamacje, udziela porad i wsparcia osobom fizycznym, które są stroną umowy z podmiotem finansowym.
Rzecznika Finansowego powołano ustawą z dnia 5 sierpnia 2015 o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym[1]. Urząd ten wywodzi się z powołanego w 1995 r. Rzecznika Ubezpieczonych. Podstawę funkcjonowania Rzecznika Ubezpieczonych regulowała ustawa z dnia 22 maja 2003 o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych[2].
Obecnym Rzecznikiem Finansowym jest dr hab. Mariusz Golecki, który został powołany na to stanowisko z dniem 12 października 2019 r. Mariusz Golecki jest profesorem na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego oraz w Instytucie Ekspertyz Ekonomicznych i Finansowych[3]. Zastępcami Rzecznika Finansowego są Paweł Zagaj (od 2016) i Andrzej Kiciński (od 2020).
Rzecznicy[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Rogowski (1995–2007) – Rzecznik Ubezpieczonych
- Halina Olendzka (2007–2011) – Rzecznik Ubezpieczonych
- Aleksandra Wiktorow (2011–2019) – w latach 2011–2015 Rzecznik Ubezpieczonych, w latach 2015–2019 Rzecznik Finansowy
- Mariusz Golecki (od 2019)
Zadania[edytuj | edytuj kod]
Do zadań Rzecznika Finansowego należy ochrona klientów instytucji finansowych, takich jak banki i zakłady ubezpieczeń[4]:
- rozpatrywanie wniosków w indywidualnych sprawach, wniesionych na skutek nieuwzględnienia roszczeń klienta przez podmiot rynku finansowego w trybie rozpatrywania reklamacji;
- rozpatrywanie wniosków dotyczących niewykonania czynności wynikających z reklamacji rozpatrzonej zgodnie z wolą klienta w terminie;
- opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących organizacji i funkcjonowania podmiotów rynku finansowego;
- występowanie do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej albo wydanie lub zmianę innych aktów prawnych w sprawach dotyczących organizacji i funkcjonowania rynku finansowego;
- informowanie właściwych organów nadzoru i kontroli o dostrzeżonych nieprawidłowościach w funkcjonowaniu podmiotów rynku finansowego;
- inicjowanie i organizowanie działalności edukacyjnej i informacyjnej w dziedzinie ochrony interesów klientów podmiotów rynku finansowego;
- przekazywanie do Komisji Nadzoru Finansowego informacji o liczbie i charakterze skarg wskazujących na naruszenia ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, według stanu na koniec każdego półrocza, w terminie 2 miesięcy po upływie danego półrocza;
- prowadzenie pozasądowych postępowań w sprawie rozwiązywania sporów między klientami podmiotów rynku finansowego a tymi podmiotami.
Efekty działalności[edytuj | edytuj kod]
Rzecznik Finansowy pomaga klientom instytucji finansowych, którzy zostali obsłużeni niewłaściwie lub nieetycznie z powodu zasad działania tych instytucji nastawionych na osiąganie jak najwyższych zysków bez ochrony interesu klientów[5]. Rozszerzenie działalności Rzecznika zwiększyło liczbę instytucji, na które klienci mogą składać skargi z 60 do 2.700 [6]. Według informacji z raportów Rzecznika[7], od 2015 do 2020 roku pracownicy biura Rzecznika udzielili 125 tysięcy porad, przyjęli 100 tysięcy reklamacji i 3.600 wniosków o istotny pogląd [8]. Ograniczeniem dla skuteczności działań Rzecznika jest niechęć instytucji finansowych do polubownego rozstrzygania reklamacji, wynikająca ze świadomości prawników instytucji, że niezadowoleni klienci rzadko decydują się na dochodzenie roszczeń przed sądami. Szczególnie w sprawach dotyczących małych kwot koszty i długi czas trwania postępowań przed sądami skutecznie zniechęcają klientów do dochodzenia swoich praw[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 2019 r. poz. 2279
- ↑ Dz.U. z 2019 r. poz. 207
- ↑ https://rf.gov.pl/o-nas/sylwetka-rzecznika-finansowego/, informacje o obecnym Rzeczniku Finansowym
- ↑ Dz.U. z 2019 r. poz. 2279
- ↑ Manipulacje i oszustwa na rynku finansowym. Perspektywa konsumenta. PWN, 2020, s. 177. ISBN 978-83-01-21391-6.
- ↑ Manipulacje i oszustwa na rynku finansowym. Perspektywa konsumenta. PWN, 2020, s. 176. ISBN 978-83-01-21391-6.
- ↑ Sprawozdania-Rzecznik finansowy. [dostęp 04-12-2020].
- ↑ Rzecznik finansowy. [dostęp 04-12-2020].
- ↑ Manipulacje i oszustwa na rynku finansowym. Perspektywa konsumenta. PWN, 2020, s. 184-186. ISBN 978-83-01-21391-6.