Rzeki w Bułgarii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mapa Bułgarii

43% powierzchni Bułgarii należy do zlewiska Morza Egejskiego, a 57% – do zlewiska Morza Czarnego (w tym 43% przypada na zlewnię Dunaju). Dział wodny między tymi zlewiskami przebiega w zasadzie grzbietem łańcucha górskiego Stara Płanina, dzielącego Bułgarię na część północną i południową. Do zlewiska Morza Czarnego należą tereny na północ od tych gór, czyli cała Nizina Naddunajska, a na południe od nich – zlewnia górnego Iskyru (Iskyr jako jedyna rzeka przełamuje się przez Starą Płaninę) między Starą Płaniną a górami Riła oraz pobrzeże Morza Czarnego (wschodnia część Niziny Górnotrackiej między górami Strandża, wzgórzami Bakadżici, Chisar i wschodnim skrajem Starej Płaniny). Południowa i południowo-zachodnia część terytorium Bułgarii należy natomiast do zlewiska Morza Egejskiego.

Wśród rzek Bułgarii szczególne miejsce zajmuje Dunaj, który na odcinku 471,6 km tworzy granicę bułgarsko-rumuńską – najdłuższy odcinek północnej granicy Bułgarii. Szerokość Dunaju na tym odcinku wynosi od 1,6 do 2,4 km. Dunaj jest jedyną żeglowną rzeką Bułgarii. Bułgarskie porty i przystanie nad Dunajem znajdują się w miejscowościach Widyń, Simeonowo, Arczar, Łom, Kozłoduj, Orjachowo, Ostrów, Bajkał, Somowit, Nikopol, Swisztow, Ruse, Rjachowo, Tutrakan i Silistra. Dunaj zamarza przeciętnie na 40 dni w roku. Najwyższe stany wody na bułgarskim odcinku rzeki występują w czerwcu.

Pozostałe rzeki Bułgarii są liczne, ale krótkie i raczej niewielkie; bułgarskie dopływy Dunaju dają tylko 4% ogólnej objętości jego wód. Żadna z nich nie jest żeglowna, natomiast górne odcinki wielu z nich stwarzają warunki do budowy elektrowni wodnych. W dolnym biegu często są wykorzystywane do nawadniania gruntów uprawnych. Mała ilość odprowadzanej wody wynika z niewielkiej ilości opadów. Przeciętna ilość opadów w Bułgarii wynosi 630 mm rocznie, ale średnią tę znacznie podwyższają obszary górskie, na których przeciętne opady sięgają 2540 mm rocznie, podczas gdy większość nizin otrzymuje nie więcej niż 500 mm opadów rocznie. Na Nizinie Górnotrackiej często zdarzają się susze. Ujścia największych rzek zlewiska Morza Egejskiego znajdują się poza granicami Bułgarii – w Grecji i Turcji.

Biorąc pod uwagę położenie geograficzne, rzeki Bułgarii można podzielić na cztery grupy[1]:

  • rzeki zlewiska Morza Czarnego
    • dopływy Dunaju
    • rzeki pobrzeża czarnomorskiego
  • rzeki zlewiska Morza Egejskiego
    • rzeki zachodniej części tego zlewiska (Struma i Mesta)
    • rzeki wschodniej części tego zlewiska (Marica)

Tak też zostały niżej wymienione.

W nazwach rzek zostały przetłumaczone na polski przymiotniki "biały", "czarny" i "mały".

Rzeki zlewiska Morza Czarnego[edytuj | edytuj kod]

Dopływy Dunaju[edytuj | edytuj kod]

Czuprenska reka
Dunaj
Erma
Iskyr
Jantra
Wit

Rzeki pobrzeża czarnomorskiego[edytuj | edytuj kod]

Kamczija
Ropotamo

Rzeki zlewiska Morza Egejskiego[edytuj | edytuj kod]

Rzeki zachodniej części zlewiska[edytuj | edytuj kod]

Mesta
Riłska reka
Struma

Rzeki wschodniej części zlewiska[edytuj | edytuj kod]

Bjała reka
Marica
Strjama
Tundża

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Данни за водите в България [online] [dostęp 2007-01-07] [zarchiwizowane z adresu 2007-01-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]