Sól attycka
Sól attycka – przenośnia określająca taki sposób wysławiania się, który łączy w sobie cięty dowcip z elegancją wypowiedzi i prostą jej formą[1][2].
Pojęcie było charakterystyczne dla najlepszego okresu retoryki attyckiej, zwanego złotym okresem (od około połowy V w. p.n.e. do około połowy IV w. p.n.e.). Kontynuacja tych osiągnięć nastąpiła w okresie attycyzmu[2]. Genezą pojęcia jest znaczenie soli w starożytności, kiedy to utożsamiano ją ze smakiem i gustem[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b EncEnc, Sól attycka
- ↑ a b red. Sławomir Żurawski, Słowniki tematyczne. Język polski. Nauka o literaturze, PWN, Warszawa, 2011, s.17, ISBN 978-83-01-16524-6