Süreyya Ağaoğlu
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Stambuł |
| Małżeństwo |
Werner Taschenbreker |
Süreyya Ağaoğlu (ur. 1903 w Şuşy, zm. 29 grudnia 1989 w Stambule[1]) – turecka prawniczka i pisarka, pochodzenia azerskiego, pierwsza kobieta-prawnik w historii Turcji, siostra pisarki Tezer Taşkıran i poety Sameta Ağaoğlu[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Była córką Ahmeta Ağaoğlu, znanego tureckiego polityka, pochodzenia azerskiego i Sitare z d. Ağayev. W 1920 rodzina Ağaoğlu przeniosła się z Azerbejdżanu do Turcji. Mimo że pierwsza próba podjęcia przez Süreyyę studiów prawniczych w 1921 zakończyła się niepowodzeniem, już rok później władze uczelni zgodziły się na uruchomienie studiów dla kobiet[1]. Süreyya Ağaoğlu ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Stambulskim[1]. Po studiach przeniosła się do Ankary[1]. W 1928 uzyskała od władz Turcji koncesję na wykonywanie zawodu adwokata, stając się pierwszą w historii Turcji kobietą wykonującą ten zawód[1]. W tym samym roku została zatrudniona w administracji państwowej, ale w 1931 powróciła do Stambułu prowadząc kancelarię prawniczą[3]. Do roku 1960 była jedyną kobietą w Izbie Adwokackiej Stambułu[2]. W 1945 pracowała krótko w kancelarii prawniczej Edwards w Londynie. Od 1946 reprezentowała tureckich prawników w międzynarodowym stowarzyszeniu adwokatów[2]. W 1975 na kongresie w Warnie została wybrana przewodniczącą Międzynarodowej Konfederacji Kobiet Prawników[3].
W 1960 po przewrocie politycznym w Turcji broniła swojego brata Sameta Ağaoğlu, skazanego na karę dożywotniego pozbawienia wolności[3]. W tym czasie zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Partii Nowej Turcji, trafiając z czasem do władz tego ugrupowania[2]. Była autorką wspomnień, poświęconych swoim podróżom, a także działalności politycznej swojego ojca. Pisała do czasopisma kobiecego Kadın Gazetesi. Zmarła z powodu udaru mózgu po upadku, w grudniu 1989[1]. Pochowana na cmentarzu Feriköy[2].
.jpg)
W 1950 poślubiła niemieckiego prawnika Wernera Taschenbrekera, z którym rozwiodła się po dziesięciu latach małżeństwa[2]. Para nie miała dzieci.
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- 1946: Londra'da Gördüklerim (Co widziałam w Londynie)
- 1975: Bir Hayat Böyle Geçti (Życie, które przeminęło)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Süreyya Ağaoğlu (1903-1989) [online], ataturkansiklopedisi.gov.tr (tur.).