Sławomir Zieliński (powstaniec warszawski)
 kapral podchorąży
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 września 1922 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 sierpnia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
pluton 225 w Zgrupowaniu „Żmija” |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Sławomir Jan Zieliński ps. Sławek (ur. 5 września 1922 w Warszawie, zm. 3 sierpnia 1944 tamże[1]) – kapral podchorąży AK, dowódca plutonu 225 w Zgrupowaniu „Żmija”, zginął w trakcie powstania warszawskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Jana i Haliny. Był absolwentem Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Warszawie, oraz harcerzem 3 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. X Józefa Poniatowskiego. W 1942 lub 1943 został skierowany na kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agrikola”, który ukończył w stopniu kaprala podchorążego. Tam został zwerbowany przez instruktora szkoły rtm. Adama Rzeszotarskiego „Junosza” do oddziałów Obwodu Żoliborz ZWZ-AK. Tam wszedł w skład plutonu 225[2].
28 kwietnia 1943 uczestniczył w akcji dywersyjnej na rzecz wsparcia powstania w getcie warszawskim. Na rozkaz dowódcy obwodu ppłk. Mieczysława Niedzielskiego „Żywiciel”, brał udział w ataku na posterunek SS na rogu ul. Konwiktorskiej i Zakroczymskiej. W czasie akcji zabito trzech esesmanów[3].
Od początku 1944 jako plutonowy podchorąży, dowodził plutonem 225. Brał udział w powstaniu warszawskim. Jego pluton już po godz. 14.00 wziął udział w pierwszej potyczce przy ul. Krasińskiego. W nocy z 1 na 2 sierpnia wraz z innymi oddziałami obwodu wyruszył do Puszczy Kampinoskiej. 3 sierpnia w trakcie powrotu na Żoliborz, pluton idący na czele oddziałów starł się z Niemcami w okolicy osiedla „Zdobycz Robotnicza”. Tam pchor. „Sławek” poległ w czasie walki.
Odznaczony Krzyżem Walecznych (prawdopodobnie pośmiertnie)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Powstańcze Biogramy - Sławomir Zieliński [online], www.1944.pl [dostęp 2023-10-22] (pol.).
- ↑ Jacek Miłobędzki, Andrzej Myślicki. Zgrupowanie „Żmija w Powstaniu Warszawskim. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3, s. 124, 1987.
- ↑ Tomasz Strzembosz: Akcje zbrojne podziemnej Warszawy 1939-1944. Warszawa: PIW, 1983, s. 284.
- ↑ Napis na nagrobku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Miłobędzki, Andrzej Myślicki. Zgrupowanie „Żmija w Powstaniu Warszawskim. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3, 1987.