Słuch relatywny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Słuch relatywny – ważny w edukacji muzycznej rodzaj słuchu polegający na umiejętności odmierzania interwałów względem podanego dźwięku wzorcowego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ulrich Michels: Atlas muzyki Tom I. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002, s. 21. ISBN 83-7255-085-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Słuch_relatywny&oldid=71838025”