Przejdź do zawartości

Słownik encyklopedyczny Brockhausa i Efrona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
86 tomów słownika
Strony tytułowe tomów Ia i XXV

Słownik encyklopedyczny Brockhausa i Efrona (ros. Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона) – pierwsza rosyjska encyklopedia powszechna wydana w latach 1890–1907 w 82 tomach podstawowych i 4 tomach uzupełniających.

Historia powstania

[edytuj | edytuj kod]

Encyklopedia była wspólnym przedsięwzięciem dwóch domów wydawniczych: lipskiego Brockhausa i petersburskiego Efrona(inne języki). W opracowaniu słownika wzięli udział tacy rosyjscy uczeni, jak Dmitrij Mendelejew i Władimir Sołowjow. Redaktorem pierwszych 8 tomów był I. E. Andrijewski, redaktorami kolejnych tomów – K. K. Arsieniew i F. F. Pietruszewski. Pełne wydanie zawierało 121 240 haseł, 7 800 ilustracji i 235 map.

Wydawnictwami pochodnymi były Mały słownik encyklopedyczny Brockhausa i Efrona (wyd. I, 1899–1902, 3 tomy; wyd. II, 1907–1909, 4 tomy, 44 194 hasła) oraz Nowy słownik encyklopedyczny (1911–1916, z planowanych 48 ukazało się 29 tomów do hasła „Otto”).

W 2001 moskiewskie wydawnictwo Tierra wydało reprint encyklopedii w nakładzie 5 000 egz. Encyklopedia jest także dostępna w Internecie w całości lub jako dostęp do poszczególnych haseł.

Zawartość słowników w Internecie

[edytuj | edytuj kod]