Przejdź do zawartości

Radiostacja SCR-300

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z SCR-300)

SCR-300 – pierwsza na świecie plecakowa radiostacja z manualnie ustawianą częstotliwością FM[1] zaprojektowana w czasie II wojny światowej przez zespół inżynierów firmy Motorola[2] (skonstruowana w 1940 przez polskiego inżyniera Henryka Magnuskiego). Radiostacja była powszechnie używana przez amerykańskie siły zbrojne w Europie i podczas walk na Pacyfiku z Japończykami pod popularną nazwą walkie-talkie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Radiostacja miała zastąpić używaną wcześniej przez amerykańską armię radiostację Motoroli o nazwie SCR-536.

W 1940 roku Motorola (wówczas Galvin Manufacturing Company) otrzymała kontrakt z amerykańskiego departamentu wojny na rozwinięcie projektu przenośnej radiostacji wojskowej opartej na modulacji częstotliwości z przeznaczeniem dla najniższych szczebli dowodzenia na polu bitwy. Projektem zajął się zespół inżynierów składający się z Daniela E. Noble’a, Henryka Magnuskiego (główny radio frequency engineer), Mariona Bonda, Lloyda Morrisa i Billa Vogela[a].

Prace inżynierów doprowadziły do powstania nowego plecakowego modelu radiostacji z modulacją FM o nazwie SCR-300, która miała nieduży jak na ówczesne czasy ciężar – około 16 kg i mogła być przenoszona na polu bitwy przez pojedynczego żołnierza, a przy tym posiadała stosunkowo duży zasięg nadawania i odbioru.

Ostateczne testy urządzenia odbyły się w Forcie Knox w Kentucky. Na początku 1943 roku radiostacja została wprowadzona do użycia frontowego, gdzie wśród żołnierzy otrzymała potoczną nazwę walkie-talkie. Podczas II wojny światowej wyprodukowano 50 000 egzemplarzy SCR-300 i zastosowano ją podczas kampanii włoskiej, wojny na Pacyfiku i D-Day.

Od 1947 roku projekt SCR-300 wszedł do użycia w armii brytyjskiej jako Wireless Set No. 31.

  1. Zob. dyskusję na temat „The Talkies – Handie and Walkie” w Harry Mark Petrakis: The Founder’s Touch: The Life of Paul Galvin of Motorola. New York: McGraw-Hill, 1965, s. 144–147. (ang.).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. H. S. Magnuski: Radio Set SCR-300-A War Department Technical Manual TM 11-242. www.scr300.org. [dostęp 2011-11-18]. (ang.).
  2. Radio Set SCR-300-A War Department Technical Manual TM 11-242. [dostęp 2010-04-27]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andy Affrunti Sr.: A Personal Journal: 50 Years at Motorola. 1985, s. 63–64. (ang.).
  • Harry Mark Petrakis: The Founder’s Touch: The Life of Paul Galvin of Motorola. New York: McGraw-Hill, 1965. (ang.).
  • H. S. Magnuski: Radio Set SCR-300-A, War Department Technical Manual TM 11-242. /www.scr300.org. [dostęp 2011-11-18]. (ang.).