SM U-10 (1911)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SM U-10
Ilustracja
SM U-11 bliźniaczy do SM U-10
Klasa

okręt podwodny

Typ

U-9

Historia
Stocznia

Kaiserliche Werft Gdańsk

Początek budowy

15 lipca 1908

Wodowanie

24 stycznia 1911

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

31 sierpnia 1911

Wycofanie ze służby

30 czerwca 1916

Los okrętu

zatopiony prawdopodobnie na minie w Zatoce Fińskiej

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


493 t
611 t

Długość

57,4 m

Szerokość

6 m

Zanurzenie

3,1 m

Zanurzenie maksymalne

50 m

Napęd
na powierzchni: 4 silniki gaźnikowe o łącznej mocy 1200 KM
pod wodą: 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1160 KM
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


14,2 węzła
8,1 węzła

Zasięg

na powierzchni: 3250 Mm (przy prędkości 9 węzłów)
pod wodą: 80 Mm (przy prędkości 5 węzłów)

Uzbrojenie
4 wyrzutnie torpedowe kal. 450 mm
Załoga

4 oficerów, 25 podoficerów i marynarzy

SM U-10niemiecki okręt podwodny typu U-9 zbudowany w Kaiserliche Werft, Gdańsk w latach 1908-1911. Wodowany 24 stycznia 1911 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 3 sierpnia 1911 roku, a jego dowódcą został kapitan Fritz Stuhr[1]. U-10 w czasie sześciu patroli zatopił 7 statków o łącznej wyporności 1,651 GRT. 1 sierpnia 1914 roku został przydzielony do I Flotylli. 7 lipca 1915 roku przeniesiony do Flotylli Bałtyckiej.

W czasie patrolu bojowego na Morzu Północnym, na przełomie marca i kwietnia 1915 roku, dowodzony przez kapitana Fritz Stuhra U-10 zatopił pięć niedużych statków. 31 marca, w okolicach Sunderland norweski statek żaglowy „Nor” o wyporności 544 GRT, 1 kwietnia trzy brytyjskie trawlery, a 5 kwietnia kolejny brytyjski trawler „Acantha”[2].

7 lipca 1915 roku okręt został przeniesiony do Flotylli Bałtyckiej. W czasie prawie rocznej służby na Bałtyku odniósł tylko jedno zwycięstwo. 6 listopada 1916 roku u wybrzeży Łotwy zatopił fiński parowiec o wyporności 226 GRT[3].

30 czerwca 1916 roku w Zatoce Fińskiej U-10 zaginął, prawdopodobnie wpadł na minę. Cała 29 osobowa załoga zginęła.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fritz Stuhr (28 listopada 1883 - 1 czerwca 1916), pierwszy i jedyny dowódca okrętu. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  2. Ships hit during WWI - Acantha, Ubout.net
  3. Ships hit during WWI - Birgit, Ubout.net

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 20. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 175. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 93. ISBN 1-85367-623-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]