Przejdź do zawartości

Sagul

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sagul (także Sagul san, 사굴산문/闍崛山門) – koreańska szkoła sŏn, jedna z 9 górskich szkół sŏn.

Szkoła ta została założona przez mistrza sŏn T'onghyo Pŏmila (810–887). Udał się on do Chin pom. 826 a 836 r. Został uczniem dwóch wybitnych mistrzów chan Yanguana Qi’ana, ze szkoły hongzhou i ucznia Mazu Daoyi, oraz Yaoshana Weiyana, ucznia Shitou Xiqiana.

Po powrocie do Korei w 847 r. przebywał w klasztorze Kulsan w Kangnŭng. Odrzucił tytuł Narodowego Nauczyciela (kor. kuksa) nadawany mu przez 3 kolejnych królów Silli.

Jego najwybitniejszymi uczniami byli Nangwŏn Kaech'ŏng i Nanggong Haengjŏk. Obaj otrzymali tytuły Narodowego Nauczyciela.

W XI i XII w. znanym mistrzem tej szkoły był Tamyŏn (10701159). Był w kontakcie ze szkola linji w Chinach. Był także bardzo znany ze swoich kaligrafii.

W 1356 r. wszystkie szkoły sŏn zostały zjednoczone pod nazwą chogye przez wybitnego mistrza sŏn T'aego Poŭ (1301-1382).

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Red. Lewis R. Lancaster i C.S. Yu. Assmiliation of Buddhism in Korea. Religious Maturity and Innovation in the Silla Dynasty. Asian Humanities Press. (bmw) 1991 ISBN 0-89581-889-2.
  • Soeng Sunim Mu, Thousand Peaks. Korean Zen – Tradition & Teachers, wyd. Rev. ed, Cumberland: Primary Point Press, 1991, ISBN 0-942795-02-4, OCLC 23896092.
  • Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Jimoondang. Seul, 2007 ISBN 978-89-88095-24-9.