Saisiyat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saisiyat
Ilustracja
Członkowie ludu Saisiyat podczas obchodów święta Pastaai w Nanzhuang
Populacja

7 tys.

Miejsce zamieszkania

Republika Chińska

Język

saisiyat

Grupa

Aborygeni tajwańscy

Saisiyat (Saiset, Saisiat, Saisirat[1]; chiń. 賽夏; pinyin Sàixià) – rdzenna grupa etniczna zamieszkująca Tajwan, zaliczana do Aborygenów tajwańskich. Zamieszkują górzyste regiony powiatów Xinzhu i Miaoli[2]. Ich liczebność szacowana jest na około 7 tysięcy[3].

Saisiyat dzielą się na dwie grupy, północną i południową, posługujące się własnymi dialektami języka saisiyat. Współcześnie język ten, z powodu postępującej sinizacji ludu, powoli wychodzi z użycia[1]. W przeszłości Saisiyat byli obiektem najazdów ze strony bardziej wojowniczych sąsiadów Atayal, z których kultury przejęli wiele elementów (m.in. tatuowanie się)[1][2].

W przeszłości podstawą utrzymania Saisiyat było rolnictwo oparte o system żarowy, łowiectwo i rybołówstwo[2]. Obecnie zajmują się leśnictwem oraz uprawą zbóż, ryżu i słodkich ziemniaków[1]. Tradycyjne społeczeństwo Saisiyat dzieliło się na klany, które korzystały ze wspólnych pól i łowisk. Każdy klan posiadał osobne nazwisko totemiczne. Używane współcześnie przez Saisiyat nazwiska chińskie są bezpośrednim tłumaczeniem dawnych nazw totemów[2][3].

Ważnym elementem kultury Saisiyat jest święto Pastaai, obchodzone co dwa lata w listopadzie. Jego celem jest udobruchanie duchów małych ludzi, którzy niegdyś mieli żyć w sąsiedztwie plemienia. Mali ludzie nauczyli Saisiyat uprawy ziemi, tańca i śpiewu, jednocześnie byli jednak okrutni i zabierali ich kobiety. Pewnego dnia Saisiyat zbuntowali się i pozabijali małych ludzi, dziś zaś starają się udobruchać ich mściwe duchy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d James S. Olson: An Ethnohistorical Dictionary of China. Westport: Greenwood Press, 1998, s. 295–296. (ang.).
  2. a b c d e Taiwan Country Study Guide. T. 1: Strategic Information and Developments. Washington: International Study Publications, 2013, s. 84. (ang.).
  3. a b Saisiyat [online], dmtip.gov.tw [dostęp 2015-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-03] (ang.).