Sambor rugijski

Sambor rugijski (ur. ok. 1267 r., zm. 4 czerwca 1304 r.) – książę rugijski w latach 1302–1304.

Sambor był synem księcia rugijskiego Wisława II. W 1295 r. Wisław II z synami Wisławem III i Samborem wystąpił jako dziedzic księcia gdańskiego Mściwoja II. W 1300 Sambor z pomocą rycerstwa pomorskiego opanował okolice Darłowa, Sławna i Białogardu. W 1302 r. został wyparty przez Czechów korzystających z pomocy krzyżackiej.

Po śmierci ojca Sambor podzielił się władzą z bratem Wisławem III. Bracia zawarli w tej sprawie układ w 1304 r., ale stosunki między nimi były złe. Jeszcze w tym samym roku Sambor zmarł. Zginął zapewne podczas walk na Pomorzu Środkowym.

Dynastia rugijska	Tesław (1162–1170) Jaromar I (1170–1218) Barnuta (1218–1221) Wisław I (1221–1249) Jaromar II (1246–1260) Wisław II razem z Jaromarem III (1260–1302) Jaromar III (1268–1282) Sambor (1302–1304) Wisław III na Rugii (1286–1325)
Dynastia Gryfitów	Warcisław IV (1325–1326) Bogusław V, Barnim IV Dobry, Warcisław V (1326–1365) Bogusław V, Warcisław V (1365–1368) Warcisław VI, Bogusław VI (1368–1372) Warcisław VI (1372–1394) Warcisław VIII (1394–1415) Świętobor II (1415–1432/36) Barnim VIII (1432/36–1451) Warcisław IX (1451–1457) Warcisław X (1457–1478)