Schronisko pod Dziobem III
49°14′31″N 19°49′27″E/49,241928 19,824200| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
6,5 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
1655 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
555 m |
| Ekspozycja otworów |
ku WSW |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-05.04 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′31″N 19°49′27″E/49,241928 19,824200
| |
Schronisko pod Dziobem III (Schronisko X, Schron pod Dziobem III) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest w Dolinie Iwaniackiej, w górnej części Szerokiego Żlebu, w pobliżu Schroniska pod Dziobem I i Schroniska pod Dziobem II, na wysokości 1655 metrów n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 6,5 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Na lewo od obszernego otworu wejściowego znajduje się mała nyża, natomiast na prawo zaczyna się szczelinowy, wąski, 4,5-metrowy korytarzyk[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są suche, brak jest na nich roślinności[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna. Znajduje się u podstawy skały w kształcie dziobu. Stąd jej nazwa.
Plan i opis jaskini sporządził W. W. Wiśniewski w 1986 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 17 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-17].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-14] (pol.).