Schronisko w Wąwozie Sobczańskim górne 1
 Wąwóz Szopczański | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Długość |
6 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
690 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
70 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Odkrywca |
znana od dawna |
| Ochrona i dostępność |
niedostępna turystycznie |
Schronisko w Wąwozie Sobczańskim górne 1 (Jaskinia w Wąwozie Sobczańskim górna) – jaskinia, a właściwie schronisko, w polskich Pieninach. Wejście do niej znajduje się w Masywie Trzech Koron, 70 metrów nad dnem Wąwozu Sopczańskiego, na wysokości 690 m n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 6 metrów. Znajduje się na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego, poza szlakami turystycznymi[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi duża nyża na końcu której znajduje się namulisko[1].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche, rosną na nich mchy, porosty, zielenice i paprocie[1].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna. Jej pierwszy plan i opis sporządził Kazimierz Kowalski w 1951 roku[1].