Scotina palliardii
| Scotina palliardii | |||
| (L. Koch, 1881) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Scotina palliardii | ||
| Synonimy | |||
| |||
Scotina palliardii – gatunek pająka z rodziny obniżowatych.
Gatunek ten opisany został w 1881 roku przez Ludwiga C.C. Kocha jako Liocranum palliardii. Epitet gatunkowy nadano na cześć A.A. Palliardiego[1]. W 1932 roku Eugène Simon przeniósł go do rodzaju Scotina[2].
Samce osiągają od 2,2[3] do 3 mm[4], a samice od 2,4 do 3,1 mm długości ciała[3]. Karapaks zmierzony u 24 samców miał od 1,08 do 1,4 mm długości oraz od 0,83 do 1,06 mm szerokości, zaś u 20 samic od 1,15 do 1,44 mm długości i od 0,83 do 1,1 mm szerokości. Ubarwienie karapaksu jest jasnobrązowawe z ciemnobrązowymi krawędziami i regionem ocznym oraz ciemnymi znakami przy jamkach i ciemniejszymi od tła paskami rozchodzącymi się promieniście. Żółtobrązowe szczękoczułki mają po 4 ząbki na przedniej i 3 zęby na tylnej krawędzi. Sternum ma kolor jasnożółtawobrązowy z ciemniejszymi brzegami. Barwa odnóży jest żółtawobrązowa, w przypadku dwóch początkowych par z ciemnobrązowymi szczytami rzepek, goleniami i nadstopiami[4]. Opistosoma (odwłok) ma jasnoszarawobrązowy spód[4], zaś wierzch szarobrązowy, głównie bez wzoru lub ze słabo zaznaczonym jasnoszarawobrązowym znakiem w części przednio-środkowej[4][3].
Nogogłaszczki samca mają łukowato zakrzywioną apofizę tegularną, krótszą niż szerokość goleni i spiczasto zwieńczoną apofizę retrolateralną oraz zakrzywiony embolus o cienkim wierzchołku i szerokiej, równomiernie zakrzywionej nasadzie. Płytka płciowa samicy ma przód podzielony dwuwypukłą przegrodą, otwory kopulacyjne leżące na długich krawędziach bocznych i wąski przedsionek. Przewody kopulacyjne są łukowate. Kształt zbiorników nasiennych jest nieco zakrzywiony[4].
Pająk znany z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Rosji, Turcji i Korei[5][3]. Zamieszkuje bagna, suche łąki i wrzosowiska. Bytuje w ściółce, wśród mchów, porostów i traw[4][3]. Dojrzałe osobniki są aktywne przez cały rok, choć samców nie notowano w styczniu[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ L. Koch. Beschreibungen neuer von Herrn Dr Zimmermann bei Niesky in der Oberlausitz endeckter Arachniden. „Abhandlungen der Naturforschenden Gesellschaft Görlitz”. 17, s. 41-71, 1881.
- ↑ E. Simon: Les arachnides de France. Synopsis générale et catalogue des espèces françaises de l'ordre des Araneae. Tome VI. 4e partie. Paris: Roret, 1932, s. 773-978.
- ↑ a b c d e f Wolfgang Nentwig, Theo Blick, Daniel Gloor, Ambros Hänggi, Christian Kropf: Scotina palliardii. [w:] Araneae. Spiders of Europe. Version 07.2018 [on-line]. Universität Bern. [dostęp 2018-11-07].
- ↑ a b c d e f S. Almquist. Swedish Araneae, part 2--families Dictynidae to Salticidae. „Insect Systematics & Evolution, Supplement”. 63, s. 285-601, 2006.
- ↑ Scotina palliardii. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-11-07].