Scott Holtzman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scott Holtzman
Pseudonim

Hot Sauce

Data i miejsce urodzenia

30 września 1983
Knoxville

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

175 cm

Masa ciała

71 kg

Styl walki

brazylijskie jiu-jitsu

Debiut

2012

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

lekka

Klub

Shield Systems MMA Lab

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

20

Zwycięstwa

14

Przez nokauty

5

Przez poddania

2

Przez decyzje

7

Porażki

6

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 4 grudnia 2022.

Scott Aaron Holtzman (ur. 30 września 1983 w Knoxville) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki, który obecnie rywalizuje w dywizji lekkiej w UFC, były zawodnik i mistrz wagi lekkiej Xtreme Fighting Championships[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Knoxville, w stanie Tennessee, a dzieciństwo spędził w Fountain City. Uczęszczał do Centralnego Liceum, gdzie grał w piłkę nożną i baseball. W szkole średniej grał także w hokeja na lodzie w Amatorskim Stowarzyszeniu Hokejowym w Knoxville[2]. Po ukończeniu szkoły średniej uczęszczał do Hiwassee College, gdzie również grał w baseball i uzyskał stopień naukowy Associate w Business Administration[3]. Przeniósł się z Hiwassee na University of Tennessee, gdzie grał w hokeja klubowego i tam uzyskał tytuł licencjata z socjologii. W latach 2008-09 krótko grał w drużynie Knoxville Ice Bears.

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera i początki w XFC[edytuj | edytuj kod]

Swoją profesjonalną karierę w mieszanych sztukach walki rozpoczął w 2009 roku. Po zgromadzeniu amatorskiego rekordu 4-0 podpisał kontrakt z Xtreme Fighting Championships (XFC)[4]. W debiucie dla tej organizacji pokonał Brandona Demastesa przez duszenie zza pleców na gali XFC16: High Stakes przed publicznością w swoim mieście. Swoje kolejne dwie walki z Mattem Mettsem (XFC 18: Music City Mayhem) i Chrisem Cogginsem (XFC 20: High Octane) wygrał w pierwszej rundzie kolejno przez nokaut i techniczny nokaut[5].

Mistrz wagi lekkiej XFC[edytuj | edytuj kod]

Rok 2013 rozpoczął od wygranej przez jednogłośną decyzję nad Jasonem Hicksowem w pojedynku będącym eliminatorem do starcia o tytuł wagi lekkiej na XFC 22: Crossing The Line[5]. Po walce z Hicksem miał zmierzyć się z ówczesnym mistrzem XFC wagi lekkiej, Nickiem Newellem, o pas tej kategorii wagowej. W maju 2013 roku poinformowano, że rywal odmówił walki z nim. Według prezesa organizacji, Johna Prisco, Newell miał nadzieję, że zmierzy się z byłymi zawodnikami UFC, aby móc ubiegać się o awans do UFC[6]. Prisco uważał jednak, że Holtzman zasłużył z Newellem o tytuł. Ostatecznie Prisco pozbawił Newella pasa i zestawił Holtzmana z Johnem Mahlowem, w walce o pas wagi lekkiej na XFC 24: Collision Course. 14 czerwca 2013 r. zdobył tytuł mistrzowski pokonując Mahlowa przez TKO w drugiej rundzie[5].

Na XFC 26: Night of Champions III pierwszy raz obronił tytuł, gdzie jednogłośnie wygrał z Rogerem Carrollem[5]. Po przerwie spowodowanej częściowo brakiem renomowanych przeciwników i skupieniem się XFC na nowych międzynarodowych partnerstwach, Holtzman stoczył walkę poza XFC przeciwko George'owi Sheppardowi na Premier Fighting Championships (PFC) 9: Unstoppable. Wygrał jednogłośną decyzją[5].

UFC[edytuj | edytuj kod]

14 sierpnia 2014 roku ogłoszono, że podpisał kontrakt z UFC na cztery walki[7].

W pierwszej walce zadebiutował przeciwko Anthony'emu Christodoulou 8 sierpnia 2015 roku na UFC Fight Night 73[8]. Wygrał walkę przez poddanie w trzeciej rundzie[9].

W swojej drugiej walce 2 stycznia 2016 roku na gali UFC 195 zmierzył się z Drewem Doberem[10]. Odnotował pierwszą porażkę w karierze przegrywając jednogłośną decyzją sędziów[11].

Następnie zmierzył się z Codym Pfisterem 13 lipca 2016 roku podczas UFC Fight Night 91[12]. Zwyciężył jednogłośną decyzją[13].

17 grudnia 2016 roku na UFC on Fox 22 stoczył walkę z Joshem Emmettem[14]. Przegrał walkę jednogłośną decyzją[15].

22 kwietnia 2017 roku na UFC Fight Night 108 zmierzył się z Michaelem McBride[16]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją[17].

Podczas UFC Fight Night 123, które odbyło się 9 grudnia 2017 roku skrzyżował rękawice z Darrellem Horcherem i wygrał walkę jednogłośną decyzją[18].

25 stycznia 2018 ogłosił, że podpisał nowy, czterowalkowy kontrakt z UFC[19].

6 października 2018 roku na gali UFC 229 zawalczył z Alanem Patrickiem[20]. Wygrał walkę przez nokaut w trzeciej rundzie[21].

17 lutego 2019 r. na gali UFC on ESPN 1 przegrał jednogłośną decyzją z Nikem Lentzem[22].

Później doszło do jego walki z Dong Hyunem na UFC on ESPN 5[23]. Wygrał walkę przez TKO z powodu przerwania i uniemożliwienia przez lekarza jemu rywalowi dalszej walki[24].

Podczas UFC Fight Night 167 zmierzył się z Jimem Millerem 15 lutego 2020[25]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją sędziów oraz otrzymał pierwszy bonus finansowy za walkę wieczoru[26].

8 sierpnia 2020 podczas UFC Fight Night 174 został znokautowany obrotowym backfistem przez Beneila Dariusha w pierwszej rundzie[27].

Na UFC na ABC 2 10 kwietnia 2021 roku skrzyżował rękawice z Mateuszem Gamrotem[28]. Holtzman musiał uznać wyższość Polaka, kiedy ten trafiąc go prawym sierpowym powalił go na matę i chwilę później zakończył walkę[29].

Podczas gali UFC Fight Night 215, która odbyła się 3 grudnia 2022 zmierzył się z weteranem UFC, Clay'em Guidą[30]. Przegrał niejednogłośną decyzją sędziów (29-28, 28-29, 29-28)[31]. Po przegranej ogłosił przejście na sportową emeryturę[32].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

  • 2013: zawodnik roku AXS TV
  • 2013–2014 XFC mistrz wagi lekkiej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Scott Holtzman | UFC [online], www.ufc.com, 14 września 2018 [dostęp 2021-10-13] (ang.).
  2. ↑ News, Sports, Business, Scott Holtzman's deal with UFC huge [online], Knoxville News Sentinel, 14 sierpnia 2015 [dostęp 2021-10-13] (ang.).
  3. ↑ Dan Flerser, Knoxville's Scott 'Hot Sauce' Holtzman spices up XFC by winning lightweight belt [online], Knoxville News Sentinel [dostęp 2021-10-13] (ang.).
  4. ↑ Gary Thomas, Undefeated Scott ‘Hot Sauce’ Holtzman signs with UFC [online] [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  5. ↑ a b c d e Sherdog.com, Scott [online], Sherdog [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  6. ↑ XFC Strips Nick Newell of Lightweight Championship; New XFC 24 Headliner on Tap | MMAWeekly.com [online], 10 maja 2013 [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  7. ↑ News, Sports, Business [online], Knoxville News Sentinel [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  8. ↑ UFC Fight Night 73: Teixeira vs. St. Preux – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-05] (pol.).
  9. ↑ Tomasz Nowosielski, UFC Fight Night: Teixeira vs. Saint Preux – wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 8 sierpnia 2015 [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  10. ↑ UFC 195: Lawler vs. Condit [online], MMA PL [dostęp 2022-11-05] (pol.).
  11. ↑ Drew Dober def. Scott Holtzman :: UFC 195 :: MMA Decisions [online], mmadecisions.com [dostęp 2022-02-20].
  12. ↑ UFC Fight Night 91: McDonald vs. Lineker – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-05] (pol.).
  13. ↑ UFC Fight Night 91 results: Scott Holtzman outstrikes, outworks Cody Pfister for unanimous decision [online], MMA Junkie, 13 lipca 2016 [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  14. ↑ Kompendium wiedzy – UFC on FOX 22 [online], Lowking.pl [dostęp 2022-11-05] (pol.).
  15. ↑ UFC Fight Night 108: Swanson vs. Lobov – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  16. ↑ UFC Fight Night 108: Swanson vs. Lobov – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-05] (pol.).
  17. ↑ UFC Fight Night 108: Swanson vs. Lobov – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  18. ↑ UFC Fight Night 123: Swanson vs Ortega – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  19. ↑ Marc Raimondi, Scott Holtzman signs four-fight extension with UFC [online], MMA Fighting, 24 stycznia 2018 [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  20. ↑ Polsatsport.pl, UFC 229: Karta walk - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-11-05] (pol.).
  21. ↑ Wyniki UFC 229: Scott Holtzman brutalnymi łokciami znokautował Alana Patricka – video – Lowking.pl [online] [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  22. ↑ UFC on ESPN 1 results: Nik Lentz grind tops Scott Holtzman in gutsy battle [online], MMA Junkie, 18 lutego 2019 [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  23. ↑ MMA DNA, Marcel Dorff, Scott Holtzman vs. Dong Hyun Ma toegevoegd aan UFC on ESPN 5 evenement [online], MMA DNA, 18 czerwca 2019 [dostęp 2022-11-05] (ang.).
  24. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. UFC on ESPN 5. Wyniki gali: Covington zdominował Lawlera. Przegrana Polaka – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 4 sierpnia 2019 [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  25. ↑ Jay Anderson, UFC Rio Rancho Results: Scott Holtzman Battles His Way Past Jim Miller [online], Cageside Press, 15 lutego 2020 [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  26. ↑ Jose Youngs, UFC Rio Rancho bonuses: Jim Miller earns seventh Fight of the Night for war against Scott Holtzman [online], MMA Fighting, 16 lutego 2020 [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  27. ↑ Wyniki UFC FN: Dariush spektakularnym obrotowym backfistem ustrzelił Holtzmana – VIDEO – Lowking.pl [online] [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  28. ↑ Tomasz Dębek, UFC. Mateusz Gamrot zadebiutuje w sobotę na amerykańskiej ziemi. Gdzie i o której oglądać walkę Polaka? [online], Sportowy24, 10 kwietnia 2021 [dostęp 2022-10-01] (pol.).
  29. ↑ Telewizja Polska S.A, Nokaut! Gamrot wygrywa w UFC! [WIDEO] [online], sport.tvp.pl, 10 kwietnia 2021 [dostęp 2022-02-20] (pol.).
  30. ↑ Michał Tkaczuk, Clay Guida stoczy pojedynek z byłym rywalem Mateusza Gamrota na grudniowej gali UFC | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 26 sierpnia 2022 [dostęp 2022-11-05] (pol.).
  31. ↑ UFC on ESPN 42: Thompson vs. Holland - wyniki na żywo [online], MMA PL, 3 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-04] (pol.).
  32. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Po przegranej na UFC w Orlando, były rywal "Gamera", Scott Holtzman, przeszedł na sportową emeryturę | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 5 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-07] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Scott_Holtzman&oldid=68947712”