Seweryna Wysłouchowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seweryna Wysłouchowa
ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Seweryna Skarżyńska h. Bończa

Data urodzenia

1869

Data i miejsce śmierci

1918
Kijów

Zawód, zajęcie

działaczka społeczna, poetka, pisarka, autorka podręczników do języka polskiego, malarka

Narodowość

polska

Małżeństwo

Antoni Izydor Wysłouch

Dzieci

Witold, Maria, Antoni, Franciszek, Józef, Seweryn, Stanisław, Bernard, Wiktor.

Seweryna Wysłouch z domu Skarżyńska h. Bończa (ur. w 1869, zm. w 1918 w Kijowie) – polska działaczka społeczna, poetka, pisarka, znawczyni języka polskiego, autorka podręczników do języka polskiego, malarka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pisała nowele i wiersze, jest również autorką serii pocztówek z podobiznami bohaterów narodowych, opatrzonych krótkimi wierszami jej autorstwa. Była również współinicjatorką budowy "Domu zdrowia" dla niezamożnej młodzieży. Większość jej prac zachowała się wyłącznie w maszynopisie. Zmarła w Kijowie, gdzie wyjechała wraz z dziećmi w czasie wojny.

Była żoną Antoniego Izydora Wysłoucha, historyka i posła na Sejm II RP (w 1940 aresztowany w Pirkowiczach, zaginął). Mieli dziewięcioro dzieci: Witolda (nauczyciel języków obcych, po 1917 w ZSRR.), Marię (po mężu Peyser), Antoniego (kapitan, zginął w bitwie pod Bobrujskiem), Franciszka (pisarz, uczestnik wojny 1920 roku), Józefa (zmarł w młodości), Seweryna (profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, uczestnik wojny 1920 roku), Stanisława (inżynier rolnik, uczestnik wojny 1920 roku), Bernarda (nauczyciel w szkołach rolniczych, uczestnik wojny 1920 roku, w 1939 aresztowany przez NKWD, zaginął), Wiktora (absolwent Politechniki Warszawskiej; konstruktor taboru kolejowego).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wysłouchowie z Pirkowicz, Anna Ostrowska z domu Wysłouch