Siarhiej Szpakau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siarhiej Szpakau
Сяргей Шпакаў
Pełne imię i nazwisko

Siarhiej Ryhorawicz Szpakau

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1959
Kopacze

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2000
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny, frakcja „Zgoda”

Następca

wybory nie odbyły się

Odznaczenia
Medal „Za zasługi bojowe”

Siarhiej Ryhorawicz Szpakau (biał. Сяргей Рыгоравіч Шпакаў, ros. Сергей Григорьевич Шпаков, Siergiej Grigorjewicz Szpakow; ur. 21 listopada 1959 w Kopaczach w obwodzie mohylewskim) – radziecki i białoruski wojskowy i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I kadencji; podpułkownik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 21 listopada 1959 roku we wsi Kopacze, w rejonie mścisławskim obwodu mohylewskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1981 roku ukończył Wyższą Przeciwlotniczą Szkołę Dowódców w Smoleńsku. W latach 1981–1995 odbywał służbę wojskową jako dowódca obsługi przeciwlotniczo-rakietowej, szef działu operacyjnego, zastępca szefa sztabu, zastępca dowódcy brygady. W 1993 roku ukończył Akademię Obrony Przeciwlotniczej Wojsk Lądowych, uzyskując wykształcenie inżyniera eksploatacji środków radiotechnicznych. Posiada stopień wojskowy podpułkownika[1]. W 1995 roku mieszkał w Baranowiczach. Pełnił funkcję szefa sztabu Jednostki Wojskowej 96577[2].

W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Baranowickiego-Poleskiego Okręgu Wyborczego Nr 11. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[2], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Bezpieczeństwa Narodowego, Obrony i Walki z Przestępczością[4] oraz zastępcy przewodniczącego Podkomisji ds. Obrony[5]. Był bezpartyjny[2], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był przewodniczącym grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Ukrainy[5]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[6]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Bezpieczeństwa Narodowego[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego Rady Najwyższej formalnie zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Siarhiej Szpakau jest żonaty, ma swoje dzieci[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Kto…, s. 257
  2. a b c Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
  3. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №28-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2020-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).
  5. a b С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
  6. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  7. П. Шипук: Постановление Президиума Совета Республики Национального собрания Республики Беларусь от 5 мая 1999 г. №123-ПСР. pravo.levonevsky.org, 1999-05-05. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-09)]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.