Sielec (rejon lidzki)
53°40′10″N 25°25′45″E/53,669444 25,429167
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231305 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 53°40′10″N 25°25′45″E/53,669444 25,429167
| |
Sielec (biał. Сялец, Sialec; ros. Селец, Sielec) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Honczary, nad Niemnem.
Znajduje się tu stacja kolejowa Niemen, położona na linii Baranowicze – Lida.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. wieś i majątek ziemski położone w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Gonczary. Własność m.in. księcia Witgensteina.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, do 11 kwietnia 1929 w gminie Honczary, następnie w gminie Bielica[1][2]. W 1921 miejscowość liczyła 308 mieszkańców, zamieszkałych w 55 budynkach, w tym 222 Białorusinów, 52 Polaków i 34 Żydów. 230 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 44 rzymskokatolickiego i 34 mojżeszowego[2].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 225
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sielec (1), pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 528.
- Mapa WIG Nowogródek. [dostęp 2022-12-19]. (pol.).
