Siemowit cieszyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Siemowit (ur. ok. 1340, zm. 25 września 1391[1]) – przedstawiciel Piastów cieszyńskich, przeor joannitów.

Był synem Kazimierza I, księcia cieszyńskiego, i jego żony Eufemii, córki Trojdena I księcia mazowieckiego. Podobnie jak jego starsi bracia Bolesław i Jan, Siemowit został przeznaczony do kariery duchownej.

Był kolejno komturem joannitów w Małej Oleśnicy koło Oławy od 1360, wielki przeor Czech, Moraw, Polski, Austrii, Styrii i Karyntii od 1371, od 1384 skarbnikiem i namiestnikiem na obszar przeoratu niemieckiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. według niepewnej wersji przyjmowanej przez część współczesnych historyków Siemowit zmarł po 12 maja 1393 r. gdyż pod tą datą występuje jako przeor klasztoru joannitów w Brzegu, porównaj Jerzy Rajman w: Piastowie - leksykon biograficzny pod red. Stanisława Szczura i Krzysztofa Ożóga, Kraków 1999.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Golec Józef, Bojda Stefania, Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 3, Cieszyn 1998, s. 221.