Bawełniak górski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Sigmodon zanjonensis)
Bawełniak górski
Sigmodon zanjonensis[1]
G.G. Goodwin, 1932[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Sigmodontini

Rodzaj

bawełniak

Gatunek

bawełniak górski

Synonimy
  • Sigmodon hispidus villae G.G. Goodwin, 1958[3]

Bawełniak górski[4] (Sigmodon zanjonensis) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Bawełniak górski występuje w Chiapas w Meksyku na wschód przez Gwatemalę do co najmniej zachodniego Hondurasu[5].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1932 roku amerykański teriolog George Gilbert Goodwin nadając mu nazwę Sigmodon zanjonensis[2]. Holotyp pochodził z Zanjón, na wysokości 9000 ft (2743 m), w departamencie Quetzaltenango, w Gwatemali[6].

Dokładny przegląd wszystkich górskich populacji S. zanjonensis w południowym Meksyku i północnej Ameryce Środkowej jest potrzebny w celu określenia granic morfologicznych, molekularnych, ekologicznych oraz rozmieszczenia[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Sigmodon: gr. σῖγμα sigma „litera Σ”; ὀδούς odous, ὀδóντος odontos „ząb”; w aluzji do sigmoidalnego wzoru na zębach trzonowych gdy ich korony są zużyte[7].
  • zanjonensis: Zanjón, Gwatemala[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 146–163 mm, długość ogona 104–151 mm, długość ucha 18–22 mm, długość tylnej stopy 30–35 mm; masa ciała 62–113 g[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sigmodon zanjonensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b G.G. Goodwin. Two new mammals from Guatemala. „American Museum novitates”. 528, s. 1, 1932. (ang.). 
  3. G.G. Goodwin. Two new mammals from México. „American Museum novitates”. 1871, s. 2, 1958. (ang.). 
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 388. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sigmodon (Sigmodon) zanjonensis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-11].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.). 
  8. J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2021-12-10]. (niderl.).
  9. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 403. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).