Przejdź do zawartości

Sigmund Nissenbaum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sigmund Nissenbaum
Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1926
Warszawa

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 2001
Konstancja

Zawód, zajęcie

przedsiębiorca

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Krzyż Oświęcimski Medal za Warszawę 1939–1945 Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976–2016)

Sigmund Szimon Nissenbaum (ur. 25 lipca 1926 w Warszawie, zm. 11 sierpnia 2001 w Konstancji) – żydowski przedsiębiorca i filantrop, założyciel i prezes Fundacji Rodziny Nissenbaumów, zajmującej się ratowaniem dziedzictwa żydowskiego w Polsce.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Warszawie w rodzinie żydowskiej, jako syn Lejba i Genii. Miał czworo starszego rodzeństwa. Jego rodzina prowadziła cegielnię i przedsiębiorstwa budowlane na Pradze, w Markach, Pustelniku i Radzyminie.

Po wybuchu II wojny światowej został wraz z rodziną przesiedlony do getta warszawskiego. Tam zajmował się transportem żywności do getta, później także przenosił materiały wybuchowe i broń. Trzykrotnie był na Umschlagplatz, ostatni raz w czasie powstania w getcie. Wraz z całą rodziną został wywieziony do Treblinki. Tam została zamordowana jego matka i siostry, a jemu wraz z ojcem udało się przetrwać przedostając się do transportu do Majdanka. Przeżył wiele obozów koncentracyjnych i obozów pracy. Był w obozie pracy w Lublinie, kopalni soli w Wieliczce, Oświęcimiu, obozie pracy w Budzyniu, obozie karnym we Flosenbürgu, obozie pracy w Hersbrucku i Offenburgu, skąd udało mu się uciec. W Niemczech zginął jego ojciec.

Po zakończeniu wojny osiadł w Konstancji. Zajął się zbieraniem złomu wojennego. Skupił wokół siebie grupę Żydów, którym udało się przeżyć Holocaust. Był założycielem gminy żydowskiej. Wybudował własną prywatną synagogę, którą poświęcił pamięci swoich rodziców. Z czasem zmienił profil działalności na branżę maszynową, zakupił stocznię żeglugi turystycznej i zainteresował się budownictwem.

W 1983 po raz pierwszy odwiedził Polskę. Widząc wtedy zniszczenie i dewastację cmentarzy żydowskich, podjął z rodziną decyzję ratowania tych miejsc. Założył w tym celu Fundację Rodziny Nissenbaumów, której celem jest ratowanie dziedzictwa żydowskiego w Polsce i upamiętnianie miejsc związanych z martyrologią narodu żydowskiego.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Sonją Helene (zm. 6 października 2018), która była po jego śmierci prezes zarządu Fundacji, a z którą miał troje dzieci: Beniamina, Orinę i Gideona. Zmarł w Konstancji; jest pochowany na miejscowym cmentarzu żydowskim.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]