Silnik soniczny
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Silnik soniczny (s. ultrasoniczny; ang. sonic (ultrasonic) motor) - rodzaj silnika elektrycznego zamieniającego energię fal lub drgań akustycznych (mechanicznych) w ciele stałym na makroskopową pracę mechaniczną. Do konstrukcji silników sonicznych wykorzystuje się najczęściej akustyczne fale powierzchniowe oraz drgania elementów piezoelektrycznych (np. bimorfów).
Zastosowanie[edytuj]
- Regulacja ostrości w aparatach i kamerach cyfrowych:
- Canon - USM, UltraSonic Motor
- Nikon - SWM, Silent Wave Motor
- Minolta, Sony Alfa - SSM, SuperSonic Motor
- Pentax - SDM, Sonic Direct-drive Motor
- Sigma HSM, Hyper Sonic Motor
- Tamron USD, Ultra Sonic Drive
- Olympus SWD, Supersonic Wave Drive
