Sisyrinchium graminifolium

*Sisyrinchium graminifolium*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	szparagowce
Rodzina	kosaćcowate
Rodzaj	miecznica
Gatunek	Sisyrinchium graminifolium
	Nazwa systematyczna
	Sisyrinchium graminifolium Lindl.; Bot. Reg. 13: t. 1067 1827
Synonimy
	Bermudiana graminifolia (Lindl.) Kuntze (nom. illeg.); Echthronema graminifolia (Lindl.) Herb.; Echthronema maculata (Hook.) Herb.; Echthronema pumila (Lindl.) Herb.; Pogadelpha graminifolia (Lindl.) Raf.; Pogadelpha maculata (Hook.) Raf.; Sisyrinchium adscendens F.Phil.; Sisyrinchium ascendens Poepp.; Sisyrinchium dasycarpum Phil.; Sisyrinchium graminifolium var. ascendens (Poepp.) Baker; Sisyrinchium graminifolium var. maculatum (Hook.) Klatt; Sisyrinchium graminifolium var. pumilum Lindl.; Sisyrinchium guttatum Moris; Sisyrinchium luteum Bertero ex Steud. (nom. inval.); Sisyrinchium maculatum Hook.; Sisyrinchium majale Link, Klotzsch & Otto; Sisyrinchium piligerum Phil.; Sisyrinchium tenuifolium f. pumilum (Lindl.) Klatt; Sisyrinchium tingens Steud. (nom. inval.); Sisyrinchium volckmannii Phil.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sisyrinchium graminifolium Lindl. – gatunek miecznicy należący do rodziny kosaćcowatych (Iridaceae Juss.). Występuje naturalnie w Ameryce Południowej.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie naturalnie w Chile oraz Argentynie^[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga: Dorasta do 40 cm wysokości^[5].
Kwiaty: Posiadają po 6 płatków o żółtej barwie^[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina. Preferuje stanowiska dobrze nasłonecznione lub w półcieniu. Występuje na nizinach lub w dolinach górskich^[5].

Roślina dobrze rośnie na suchym terenie, gdzie susza może trwać nawet do 5 miesięcy. Roczna suma opadów wynosi 400–800 mm, a opady koncentrują się zimą. Występuje do 9 strefy mrozoodporności^[5].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek bywa uprawiany jako roślina ozdobna^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-03] (ang.).
↑ ^a ^b Sisyrinchium graminifolium Lindl.. The Plant List. [dostęp 2014-02-19]. (ang.).
↑ Sisyrinchium graminifolium. Encyclopedia of Life. [dostęp 2014-02-19]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Sisyrinchium graminifolium Lindl. ecotype A. chileflora.com. [dostęp 2014-02-19]. (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-03] (ang.).

[theplantlist-3] Sisyrinchium graminifolium Lindl.. The Plant List. [dostęp 2014-02-19]. (ang.).

[eol-4] Sisyrinchium graminifolium. Encyclopedia of Life. [dostęp 2014-02-19]. (ang.).

[chileflora-5] Sisyrinchium graminifolium Lindl. ecotype A. chileflora.com. [dostęp 2014-02-19]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]