Skały za Szkołą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Skały za Szkołą – zachodnia część muru skalnego na Krzemionkach w Krakowie[1].

Mur skalny znajduje się z tyłu za Miejską Szkołą Ludową i jej boiskiem sportowym. Dojście do skał możliwe jest tylko przez ogrodzony teren szkolny. Skały za Szkołą wraz z tworzącym ich wschodnie przedłużenie murem Estetów mają długość około 60 m i ciągną się od zachodniego końca po murowane ogrodzenie dawnego getta żydowskiego[2]. Są pozostałością nieczynnego Kamieniołomu pod św. Benedyktem. Zbudowane są z wapieni z niewielką domieszką krzemieni[3].

Na Skałach za Szkołą uprawiana jest wspinaczka skalna[1]. Mają wysokość 15 – 25 m i pionowe lub przewieszone ściany o wystawie północno-wschodniej lub wschodniej. Są w nich filary i zacięcia. Skały znajdują się na terenie zarośniętym drzewami. W 2019 roku jest na nich 28 dróg wspinaczkowych o trudności od V+ do VI.6 w skali polskiej. Niemal wszystkie mają zamontowane punkty asekuracyjne w postaci ringów (r), spitów (s), ringów zjazdowych (rz) lub stanowisk zjazdowych (stz). Na niektórych drogach w ich górnych partiach występuje kruszyzna[4].

Wspinacze dzielą długi mur Skał za Szkołą na kilka sekcji: Remarque I, Złota Płyta, Krzemowa Płyta, Kwachy, Remarque II, Czarne Zacięcie I, Czarne Zacięcie II, Czarne Zacięcie III[4]:

Drogi wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]

Remarque I

  1. Cienie w raju; VI.1+, 18 m (5r + rz)
  2. Trzej towarzysze; VI.2, 18 m (4r + rz)

Złota Płyta

  1. Stress Anny; VI-, 15 m (st)
  2. Podpucha; VI.2+, 15 m (4r + stz)
  3. Złoty środek; VI.1, 15 m (4r + stz)
  4. Legion Hadriana; VI.3, 15 m (5r + stz)
  5. Płyta Tadka; VI.2 (4r + stz)

Krzemowa płyta

  1. Dowód na istnienie człowieka; VI-, 12 m (4r + 2rz)
  2. Projekt; VI.2+ (2r + 2rz)

Kwachy

  1. Kwachowa płyta; V+, 18 m
  2. Pogromca brojlerów; VI.4, 17 m (1r + 4 s + rz)
  3. Kwachowe watahy; VI.4+/5, 17 m (1r + 6s + rz)

Remarque II

  1. Brom machine; VI.1+, 18 m
  2. Noc w Lizbonie; VI.1, 18 m (6r + rz)
  3. Na zachodzie bez zmian; VI.3, 15 m (5r + rz)
  4. Czarny obelisk; VI.3, 18 m (6r + rz)
  5. Czas życia i śmierci; VI.3+, 18 m (6r + rz)
  6. Łuk triumfalny; VI.2, 18 m (6r + rz)

Czarne zacięcie I

  1. Współczynnik Cogito; VI.3+, 17 m (5r + stz)
  2. Pochwała niekonsekwencji; VI.2, 17 m (7r + stz)
  3. Malinowe nosy; VI.3+, 22 m (4r + stz)

Czarne zacięcie II

  1. Pochwała niekonsekwencji; VI.2, 17 m (7r + stz)
  2. Malinowe nosy; VI.3+, 22 m (4r + stz)
  3. Poskromienie złośnicy; VI.5+/6, 20 m (7r + stz)
  4. Czarne zacięcie; VI.2, 20 m (5r + stz)
  5. Horror metapsychicus; VI.3+, 16 m (5r + stz)

Czarne zacięcie III

  1. Ameryka też się sypie; VI.1, 25 m (8r + stz)
  2. Los mosquitis de la muerte; VI.I, 14 m (6r)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Paweł Haciski, Południowa część Jury Krakowsko-Częstochowskiej: przewodnik wspinaczkowy, Warszawa: RING, 2015, ISBN 978-83-937960-0-7.
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-10-18].
  3. Jerzy Górecki, Edyta Sermet, Kamieniołomy Krakowa – dziedzictwo niedocenione [online] [dostęp 2019-10-18].
  4. a b c Baza topo portalu wspinaczkowego [online] [dostęp 2019-10-18].