Przejdź do zawartości

Skakuszka wielka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skakuszka wielka
Notomys robustus
Mahoney, M.J. Smith & Medlin, 2008[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Hydromyini

Rodzaj

skakuszka

Gatunek

skakuszka wielka

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Skakuszka wielka[3] (Notomys robustus) – gatunek wymarłego gryzonia z rodziny myszowatych (Muridae), występujący dawniej endemicznie w Australii.

Ssak ten został opisany na podstawie czaszek znalezionych w wypluwkach sów w jaskiniach Gór Flindersa i Davenport w Australii[1]. Szczątki tych gryzoni były znane od 1976 roku, ale opisali je dopiero Mahoney, Smith i Medlin w 2007 roku[1]. Prawdopodobnie drapieżnikiem, który upolował skakuszki i wytworzył znalezione wypluwki, była płomykówka zwyczajna[1]. Wszystkie miejsca, w których znajdowano szczątki tych zwierząt znajdują się w obszarach skalistych wzgórz sąsiadujących z równinami, na których płyną okresowe cieki wodne, a średnia roczna opadów zawiera się od 125 do 300 mm[2].

Łacińska nazwa gatunkowa łac. robustus („silny, rozrosły”) odnosi się do szerokiego łuku jarzmowego w czaszce tego zwierzęcia, który jest większy niż u innych skakuszek[1]. W Australii zwierzę jest nazywane angielskimi nazwami broad-cheeked hopping mouse oraz great hopping mouse[4]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę skakuszka wielka[3].

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EX (wymarły)[2]. Nie są znane przyczyny wymarcia tego ssaka. Wiek wypluwek nie został precyzyjnie określony, ale ich stan i położenie w warstwach osadów sugeruje, że przynajmniej niektóre nie są starsze niż 200 lat; wskazują na to także inne szczątki zwierzęce, wśród których występują także pozostałości zawleczonej przez Europejczyków myszy domowej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Mahoney, J.A.; Smith, M.J.; Medlin, G.C.. A new species of hopping-mouse, Notomys robustus sp. nov.(Rodentia: Muridae), from cave deposits in the Flinders and Davenport Ranges, South Australia. „Australian Mammalogy”. 29 (2), s. 117-135, 2007. Australian Mammal Society. DOI: 10.1071/AM07017. (ang.). 
  2. a b c A.A. Burbidge, J. Woinarski, Notomys robustus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2020-3, DOI10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T45958541A45973101.en [dostęp 2021-02-14] (ang.).
  3. a b Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 276. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Department of the Environment: Notomys robustus — Broad-cheeked Hopping-mouse, Great Hopping-mouse. [w:] Species Profile and Threats Database [on-line]. Australian Government, 2020. [dostęp 2021-02-14]. (ang.).