Skala Mallampatiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skala Mallampatiego

Skala Mallampatiego (ang. Mallampati score, Mallampati classification) – stosowana w anestezjologii czterostopniowa skala określająca stopień trudności intubacji tchawicy uwarunkowanej budową anatomiczną jamy ustnej.

W skali bierze się pod uwagę wzajemne relacje języczka, gardzieli i podniebienia miękkiego. Wysoki (4) stopień w skali Mallampatiego oznacza, że intubacja potencjalnie może być utrudniona. Skalę wprowadził S. Rao Mallampati i wsp. w 1985 roku[1]. Skala przedstawia się następująco:

  1. widoczne podniebienie miękkie, języczek, gardło i zarys migdałków
  2. widoczne podniebienie miękkie i języczek
  3. widoczne podniebienie miękkie i podstawa języczka
  4. nie widać podniebienia miękkiego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mallampati S, Gatt S, Gugino L, Desai S, Waraksa B, Freiberger D, Liu P. A clinical sign to predict difficult tracheal intubation: a prospective study. „Can Anaesth Soc J”. 32. 4, s. 429-34, 1985. PMID: 4027773. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mark Weinert: Anestezjologia. Crash Course. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2008. ISBN 978-83-60290-44-6.