Przejdź do zawartości

Smółka (medycyna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trzeci stolec w życiu 12 godzinnego noworodka. Wymiar poprzeczny: 5 cm.

Smółka (łac. meconium) – pierwsze stolce w życiu noworodka o dużej gęstości, lepkości i ciemnym zabarwieniu zanikające około czwartej doby życia.

Smółka zaczyna gromadzić się w jelitach około 4-5 miesiąca życia płodowego. Składają się na nią wody płodowe, maź płodowa, złuszczony nabłonek śluzówki przewodu pokarmowego, enzymy trawienne, bilirubina i biliwerdyna oraz cholesterol[1]. W mukowiscydozie gęsta smółka może być przyczyną niedrożności smółkowej jelit[1]. Opóźnione oddawanie smółki występuje również w chorobie Hirschsprunga.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b praca zbiorowa: Mała encyklopedia medycyny. T. III P-Ż. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 1145.