Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego w Kiszyniowie
sobór parafialny | |||||||||||||||||||||
Widok ogólny (wrzesień 2016) | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
40. dzień po Passze | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Mołdawii | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Kiszyniowa | |||||||||||||||||||||
47°01′37,6″N 28°50′53,4″E/47,027111 28,848167 |
Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego – prawosławny sobór parafialny w Kiszyniowie, w jurysdykcji eparchii kiszyniowskiej Mołdawskiego Kościoła Prawosławnego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Sobór został wzniesiony na potrzeby kiszyniowskiej społeczności bułgarskiej na miejscu starszej, drewnianej cerkwi św. Mikołaja, która również należała do Bułgarów, od 1815 posiadała status soboru, lecz uległa zniszczeniu wskutek pożaru w 1823[1]. Prace budowlane nad nowym obiektem trwały w latach 1827–1830[1]. Gotową świątynię konsekrował wówczas arcybiskup kiszyniowski Dymitr[1].
Sobór nazywany jest wymiennie cerkwią Wniebowstąpienia Pańskiego (takie jest święto patronalne głównego ołtarza) i cerkwią św. Paraskiewy, gdyż w jego przednawiu znajdowała się kaplica św. Paraskiewy, w której wystawiona dla kultu była uważana za cudotwórczą kopia ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”[1]. W okresie międzywojennym freski w stylu neobizantyńskim wykonali w niej m.in. Alexandru Plămădeală i P. Piskariow (ten ostatni malował również freski w nawie obiektu). Kaplica zawaliła się podczas trzęsienia ziemi w 1940. Uratowaną ikonę przeniesiono do głównej nawy cerkwi[1].
Cerkiew wpisana jest do rejestru zabytków Mołdawii[2].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Pierwotnie budowla nie przylegała do ulicy, lecz była otoczona ciasną zabudową. Obiekty te zostały wyburzone podczas poszerzania dzisiejszej ul. Vasile Alecsandriego[2].
Cerkiew została wzniesiona w stylu bliskim barokowi, z wyraźnymi wpływami bałkańskiej architektury sakralnej. Zbudowana jest na planie wydłużonego wieloboku, z szerszą środkową częścią nawy i zamkniętym półkolistą absydą pomieszczeniem ołtarzowym. Budynek posiada dwie kopuły: nad środkową częścią nawy oraz na wieży nad przedsionkiem. Z zewnątrz budowla zdobiona jest trzema portykami oraz pilastrami[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Biserica „Înălţarea Domnului”- „Sfânta Vinere”, or. Chişinău [online], 31 października 2012 [dostęp 2016-09-17] (rum.).
- ↑ a b c Grigore Ureche, 58 (colţ str. Hînceşti) – Catedrala Înălţarea Domnului [online], www.monument.sit.md [dostęp 2016-09-17] (rum.).