Sokołowe
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Falconiformes[1] | ||
| Bonaparte, 1831 | ||
 Przedstawiciel rzędu – pustułka australijska (Falco cenchroides') | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Infragromada | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | sokołowe | |
| Rodzina | ||
Sokołowe[3] (Falconiformes) – rząd ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes.
Spis treści
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Obejmuje gatunki drapieżne, zamieszkujące cały świat[4]. Od przedstawicieli rzędu szponiastych (Accipitriformes) odróżniają je następujące cechy:
- posiadanie tzw. "sokolego zęba", tj. wyrostków po obu stronach górnej części dzioba. Na dolnej części znajdują się odpowiadające im wgłębienia. "Sokoli ząb" pozwala ptakom uśmiercać ofiary poprzez chwyt za kark i zgniatanie kręgów szyjnych.
- otwory nosowe okrągłe, pośrodku z guziczkowatym wyrostkiem
- z reguły nie budują gniazd – jaja składają na półkach skalnych, w dziuplach lub w opuszczonych gniazdach innych ptaków
- wymiana lotek odbywa się u nich w innej kolejności niż u jastrzębiowych.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Do rzędu należy jedna rodzina[3]:
- Falconidae – sokołowate
U Mielczarka i Cichockiego rodzina sokołowatych klasyfikowana była w podrzędzie sokołowców, w rzędzie szponiastych[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Falconiformes, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Falconidae, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.) [dostęp 2012-08-12]
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rząd: Falconiformes Sharpe, 1874 - sokołowe (wersja: 2015-02-09). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2017-01-25].
- ↑ F. Gill, D. Donsker (red.): Falcons (ang.). IOC World Bird List: Version 6.4. [dostęp 2017-01-25].
- ↑ Paweł Mielczarek, Włodzimierz Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, 1999. ISSN 0550-0842.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mebs T. (tłum. i adaptacja: Kruszewicz A.G.), 1998, Przewodnik - Ptaki drapieżne Europy, Warszawa, Multico Oficyna Wydawnicza, ISBN 83-7073-176-7
