Sotades z Maronei

Sotades z Maronei (stgr. Σωτάδης, III wiek p.n.e.) – grecki poeta, autor sprośnych i satyrycznych utworów. Krytykował również władców, na których dworach przebywał, czyli Seleukosa II i Ptolemeusza II. W rezultacie drugi z nich uwięził, a następnie, po nieudanej próbie ucieczki^[1], kazał utopić poetę w ołowianej skrzyni.

Z poezji Sotadesa zachowało się tylko kilka fragmentów; tradycyjnie uważa się go również za wynalazcę palindromu oraz miary wierszowej zwanej od jego imienia sotadejem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Ta ucieczka była w zasadzie udana, ponadto prawie cała ludność Aleksandrii z sympatią obserwowała i komentowała wówczas poczynania Sodatesa. Po ucieczce Sodates skorzystał z niekwestionowanego w Egipcie Ptolomeuszów prawa azylu w miejscowej świątyni. Niestety, po pewnym czasie, znudzony monotonią azylu Sodates, urągając swoim interlokutorom, wyszedł poza obręb świątyni. Został wtedy obezwładniony przez straże Ptolomeusza a następnie zatopiony w ołowianym naczyniu. (Sprague de Camp, "Wielcy i mali twórcy cywilizacji", Warszawa 1975).

[1] Ta ucieczka była w zasadzie udana, ponadto prawie cała ludność Aleksandrii z sympatią obserwowała i komentowała wówczas poczynania Sodatesa. Po ucieczce Sodates skorzystał z niekwestionowanego w Egipcie Ptolomeuszów prawa azylu w miejscowej świątyni. Niestety, po pewnym czasie, znudzony monotonią azylu Sodates, urągając swoim interlokutorom, wyszedł poza obręb świątyni. Został wtedy obezwładniony przez straże Ptolomeusza a następnie zatopiony w ołowianym naczyniu. (Sprague de Camp, "Wielcy i mali twórcy cywilizacji", Warszawa 1975).

[1]