Spadowy Żleb
Spadowy Żleb (niem. Leitenschluch, słow. Spádový žľab, węg. Lejtő-szakadék[1], 2085 m) – żleb w polskich stokach północnej grani Rysów w Tatrach Wysokich. Opada z Ciężkiej Przełączki (ok. 2205 m) ku północnemu zachodowi. Na wysokości około 1900 m uchodzi do Wyżniego Białczańskiego Żlebu[2].
Najwyższa część Spadowego Żlebu jest krucha, stroma i głęboko wcięta, dolna znacznie rozszerza się. Orograficznie lewe ograniczenie żlebu tworzy zachodni filar Spadowej Kopy i jej północno-zachodnia ściana. Prawe ograniczenie tworzą ścianki opadające z odcinka grani między Białczańską Przełęczą Wyżnią i Ciężką Przełączką. Żleb ma trzy orograficznie prawe odgałęzienia. Są to trzy żlebki wcinające się w zachodnie stoki grani między Ciężką Przełączką a Wyżnią Spadową Przełączką[2].
Autorem nazwy żlebu jest Władysław Cywiński[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Grań Żabiego, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5.