Konkatedra Świętego Aleksandra w Kijowie

Kościół Konkatedralny św. Aleksandra w Kijowie

Kościół św. Aleksandra, rysunek Tarasa Szewczenki. Stoi w centrum Kijowa na terenie dawnej Lackiej Słobody w dzielnicy Stare Miasto
Państwo	Ukraina
Miejscowość	Kijów
Adres	Kościelna
Typ budynku	kościół
Styl architektoniczny	klasycyzm
Architekt	Vincenz Beretti
Inwestor	polska gmina kupiecka
Rozpoczęcie budowy	1817
Ukończenie budowy	1842
Ważniejsze przebudowy	1992
Pierwszy właściciel	parafia katolicka
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Strona internetowa

{{Budynek infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | nazwa oryginalna = | plan budynku = | współrzędne = | alt zdjęcia = Nieznane pola: "sekundN", "sekundS", "minutS", "stopniW", "stopniS", "minutE", "minutW", "sekundE", "stopniN", "sekundW", "stopniE" oraz "minutN".

Kościół Katedralny pw. św. Aleksandra w Kijowie (ukr. Костел Святого Олександра, Kosteł Swiatoho Ołeksandra) – rzymskokatolicka świątynia zbudowana w latach 1817–1842 na planie krzyża, z kopułą na skrzyżowaniu naw w stylu klasycystycznym. Kościół znajduje się na terenie dawnego kwartału polskiej gminy kupieckiej na Lackiej Słobodzie (Woli Polskiej), vis-à-vis Placu Niepodległości i Bramy Lackiej, przy ulicy Kościelnej 17.

Budowa

Dla upamiętnienia wizyty cara Aleksandra I w Kijowie ziemianie polscy z Antonim Sawickim na czele zbudowali za jego zgodą kościół katolicki pod wezwaniem św. Aleksandra. Budowano go w latach 1817-1842 pod kierunkiem Vincenza Berettiego. Wcześniej w Kijowie funkcjonował drewniany kościół rzymskokatolicki pw. Zwiastowania NMP, benedykowany w 1798 przez archidiakona Stanisława Steckiego, Katedra św. Zofii w Kijowie oraz nieistniejące już wtedy: kościół NMP zakony benedyktynów, kościół św. Jacka zakonu dominikanów i jezuitów.

W 1801 do Kijowa przybyła połowa dominikanów z klasztoru w Czarnobylu, którzy mieli tu "szczupły" drewniany klasztor. Kościół ten spłonął w 1823, a nabożeństwo odprawiano w kaplicy klasztornej. W 1823 władze carskie klasztor skasowały, a dominikanów usunięto z Kijowa w 1832, na skutek represji popowstaniowych. Nowy kościół murowany wybudowano 1817-1842 na placu w środku dawnej Słobody Lackiej, pomiędzy Kreszczatykiem a Starym Kijowem pw. św. Aleksandra. Kaplica cmentarna tegoż kościoła znajdowała się na starym cmentarzu na górze Batyja

Architektura

Do wnętrza świątyni wchodzi się po paradnych schodach i przez monumentalny portyk z czterema kolumnami toskańskimi nakrytymi frontonem. Po obu jego stronach zbudowano dwie okrągło zakończone niewielkie dzwonnice. Kościół był miejscem polskich manifestacji patriotycznych przed wybuchem Powstania styczniowego. W 1879 roku w tym kościele został ochrzczony przyszły malarz Kazimierz Malewicz. Lepsze czasy dla świątyni nastały po 1905, kiedy zelżał nacisk caratu na religie inne niż prawosławna. W czasach sowieckich w kościele urządzono planetarium. Obecnie świątynia po koniecznym remoncie znów jest konkatedrą diecezji kijowsko-żytomierskiej. Jest jednym z czterech kościołów rzymskokatolickich w Kijowie. Mieści się przy zbiegu ulic Kostiolnej i Trochswiatitielskiej.

Zobacz też

• Aleksander IV (papież)
• Nieoficjalna strona kościoła sw. Alexandra
• Strona Kapelanii Polskiej w Kijowie

Bibliografia

• O. Aleksejczuk, Kijów i okolice, Pascal, Bielsko-Biała, 2006, ISBN 83-7304-546-5
• A. Strojny. Kijów. Miasto złotych kopuł, Bezdroża.