Piotr Skawiński: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Pytek125 (dyskusja | edycje)
4837 edycji
nowy artykuł
 
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biogram infobox}}
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Biogram infobox
⚫
'''Piotr Skawiński''' (ur. [[1812]] w [[Lublin|Lublinie]], zm. [[16 stycznia]] [[1902]] w [[Bordeaux]] (Francja), [[Powstanie listopadowe|powstaniec listopadowy]] 1830/31, działacz emigracyjny, agronom i wynalazca.
|imię i nazwisko = Piotr Skawiński
|grafika =
|opis grafiki =
|alt grafiki =
|data urodzenia = 9 lipca 1812
|miejsce urodzenia = [[Krzeszów (województwo podkarpackie)|Krzeszów]]
|data śmierci = 16 stycznia 1902
|miejsce śmierci = [[Bordeaux]]
|zawód = agronom
|odznaczenia =
|commons =
}}
⚫
'''Piotr Skawiński''' (ur. w [[1812]] w [[Krzeszów (województwo podkarpackie)|Krzeszowie]], zm. [[16 stycznia]] [[1902]] w [[Bordeaux]]) – [[Powstanie listopadowe|powstaniec listopadowy]], działacz emigracyjny, agronom i wynalazca.


== Życiorys ==
Syn Ignacego. Ukończył 6 klas szkoły podstawowej w Lublinie, następnie zaciągnął się do wojska do 2 pułku ułanów. W czasie powstania listopadowego walczył w stopniu [[podporucznik]]a. Od 1836 roku na emigracji we Francji. W latach 1838-1840 był uczniem szkoły rolniczej w [[Grignon]]. Sławę zyskał jako hodowca winnej latorośli i bydła rogatego. Jeden z gatunków winno latorośli został nazwany jego imieniem.
Syn Ignacego. Ukończył 6 klas szkoły podstawowej w Lublinie, następnie zaciągnął się do wojska, do 2 pułku ułanów. W czasie powstania listopadowego walczył w stopniu [[podporucznik]]a. Od 1836 roku na emigracji we Francji. W latach 1838–1840 był uczniem szkoły rolniczej w [[Grignon]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = C. Dobrzycki |tytuł = Necroligie |czasopismo = Bulletin polonais littéraire, scientifique et artistique / Association des anciens élèves de l'école polonaise |data = 1902-02-15 |data dostępu = 2021-01-31 |numer = 163 |s = 55 |opublikowany = Gallica |url = https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5585325t |język = fr}}</ref>.
Zasłynął jako wynalazca środka ochrony roślin. Zmarł w wieku 90 lat.


W latach 1847–1895 zarządzał posiadłością Château-Giscou należącą do Jeana Pierra de Pescatore. Sławę zyskał jako hodowca [[Winorośl właściwa|winorośli]] i bydła rogatego. Jeden z gatunków winorośli został nazwany jego imieniem. W 1861 roku otrzymał złoty medal Société d’agriculture de la Gironde za pług do pracy w winnicy (charrue vigneronne Skawinski)<ref name=":0" /><ref name=":1">{{Cytuj |autor = Maksymilian Judycki |tytuł = Piotr Skawiński. Francuski winiarz z polskim rodowodem |czasopismo = Niepodległość i Pamięć |data = 2021 |numer = 1 |s = 319-322 |url = http://muzeum-niepodleglosci.pl/wp-content/uploads/2020/12/NIP-73-scalony.pdf}}</ref>. Wynalazł również mieszankę, która chroniła winorośl przed pleśnią i mączniakiem w skład której wchodziła siarka, siarczan miedzi, pył węglowy i wapno. Nosiła ona nazwę proszek Skawińskiego (Poudre Skawiński, Poudre et soufre Skawinski)<ref name=":1" />. Produkcję przemysłową proszku uruchomił jego syn [[Teofil Skawiński|Teofil]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Srpi Aquitaine : L’usine Skawinski à Saint-Christoly-Médoc : la lutte contre les maladies de la vigne |data dostępu = 2021-01-31 |opublikowany = inventaire.aquitaine.fr |url = http://inventaire.aquitaine.fr/la-recherche-en-aquitaine/blog-de-la-recherche/les-communes-riveraines-de-lestuaire-de-la-gironde/lusine-skawinski-a-saint-christoly-medoc-la-lutte-contre-les-maladies-de-la-vigne/}}</ref>.
⚫
==Bibliografia==
⚫
* "Polski Słownik Biograficzny" (tom 38, str. 112)


W 1840 roku ożenił się z córką Teofila Januszkiewicza, Marią Januszkiewicz. Mieli czwórlkę dzieci: Blankę,Teofila, Karola i Pawła. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Bordeaux. Został pochowany w [[Labarde]]<ref name=":1" /><ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = SKAWIŃSKI Piotr Lucjan (1812-1902). Polskie groby historyczne we Francji |data = |data dostępu = 2021-01-31 |opublikowany = www.tombeauxpolonais.eu |url = http://www.tombeauxpolonais.eu/content/skawi%C5%84ski-piotr-lucjan-1812-1902}}</ref>.
⚫
{{DEFAULTSORT:Skawiński, Piotr}}

[[kategoria:Powstańcy listopadowi]]
== Odznaczenia ==
⚫
[[kategoria:Polscy agronomowie]]

[[kategoria:Ludzie związani z Lublinem]]
* Krzyż Srebrny [[Order Virtuti Militari|Virtuti Militari]]<ref name=":0" /><ref name=":1" />
⚫
[[kategoria:Polscy wynalazcy]]
* Kawaler [[Legia Honorowa|Legi Honorowej]] (1889)<ref name=":0" />
⚫
[[kategoria:Urodzeni w 1812]]

⚫
[[kategoria:Zmarli w 1902]]
== Przypisy ==
{{Przypisy
}}

⚫
== Bibliografia ==
⚫
* ''Polski Słownik Biograficzny'', tom 38, s. 112.

⚫
{{SORTUJ:Skawiński, Piotr}}
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Lublinie]]
[[Kategoria:Oficerowie powstania listopadowego]]
⚫
[[Kategoria:Polscy agronomowie]]
⚫
[[Kategoria:Polscy wynalazcy]]
⚫
[[Kategoria:Urodzeni w 1812]]
⚫
[[Kategoria:Zmarli w 1902]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Krzeszowie (województwo podkarpackie)]]

Aktualna wersja na dzień 20:39, 10 lis 2023

Piotr Skawiński
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1812
Krzeszów

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1902
Bordeaux

Zawód, zajęcie

agronom

Piotr Skawiński (ur. w 1812 w Krzeszowie, zm. 16 stycznia 1902 w Bordeaux) – powstaniec listopadowy, działacz emigracyjny, agronom i wynalazca.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Ignacego. Ukończył 6 klas szkoły podstawowej w Lublinie, następnie zaciągnął się do wojska, do 2 pułku ułanów. W czasie powstania listopadowego walczył w stopniu podporucznika. Od 1836 roku na emigracji we Francji. W latach 1838–1840 był uczniem szkoły rolniczej w Grignon[1].

W latach 1847–1895 zarządzał posiadłością Château-Giscou należącą do Jeana Pierra de Pescatore. Sławę zyskał jako hodowca winorośli i bydła rogatego. Jeden z gatunków winorośli został nazwany jego imieniem. W 1861 roku otrzymał złoty medal Société d’agriculture de la Gironde za pług do pracy w winnicy (charrue vigneronne Skawinski)[1][2]. Wynalazł również mieszankę, która chroniła winorośl przed pleśnią i mączniakiem w skład której wchodziła siarka, siarczan miedzi, pył węglowy i wapno. Nosiła ona nazwę proszek Skawińskiego (Poudre Skawiński, Poudre et soufre Skawinski)[2]. Produkcję przemysłową proszku uruchomił jego syn Teofil[3].

W 1840 roku ożenił się z córką Teofila Januszkiewicza, Marią Januszkiewicz. Mieli czwórlkę dzieci: Blankę,Teofila, Karola i Pawła. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Bordeaux. Został pochowany w Labarde[2][4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d C. Dobrzycki, Necroligie, „Bulletin polonais littéraire, scientifique et artistique / Association des anciens élèves de l'école polonaise” (163), Gallica, 15 lutego 1902, s. 55 [dostęp 2021-01-31] (fr.).
  2. ↑ a b c d Maksymilian Judycki, Piotr Skawiński. Francuski winiarz z polskim rodowodem, „Niepodległość i Pamięć” (1), 2021, s. 319-322.
  3. ↑ Srpi Aquitaine : L’usine Skawinski à Saint-Christoly-Médoc : la lutte contre les maladies de la vigne [online], inventaire.aquitaine.fr [dostęp 2021-01-31].
  4. ↑ SKAWIŃSKI Piotr Lucjan (1812-1902). Polskie groby historyczne we Francji [online], www.tombeauxpolonais.eu [dostęp 2021-01-31].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Polski Słownik Biograficzny, tom 38, s. 112.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Skawiński&oldid=71776272”