Bawarowie

Bawarowie (inaczej Bajuwarowie) – jeden z ludów germańskich, zamieszkujący od V w. tereny dzisiejszej Bawarii, czyli obszary dawniejszych rzymskich prowincji Noricum i wschodniej Recji.

Bajuwarowie w VIII wieku w składzie państwa Franków

Wg jednej z teorii wcześniej byli znani jako Markomanowie i zamieszkiwali Kotlinę Czeską czyli Boiohaemum. Wg innej teorii do powstania Bawarów przyczyniło się kilka ludów zasiedlających od strony Czech obszar rzymskiej prowincji Recja II (Raetia Secunda), w tym podkreśla się rolę Turyngów i części Longobardów.

Władzę książęcą sprawowała dynastia Agilolfingów, która próbowała utrzymać niezależność wobec Franków, m.in. dzięki związkom z Longobardami. Zamierzenia te zakończyły się fiaskiem w 788 roku, gdy Tassilo III zmuszony był przekazać władzę Karolowi Wielkiemu. Rekompensatą za to była możliwość ekspansji osadniczej na wschód od Anizy (w związku z likwidacja państwa Awarów).

Po tym gdy w VIII wieku weszli w skład państwa Franków, później w wyniku traktatu w Verdun włączono ich do dziedziny Ludwika Niemieckiego, która rozciągała się ona mniej więcej między Łabą a Renem.

W roku 911 kraina Bajuwarów stała się jednym z pięciu księstw, na które podzieliło się to państwo – Bawarią (oprócz niej powstały jeszcze Saksonia, Szwabia, Frankonia i Lotaryngia).

Kultura materialna Bajuwarów nie odbiegała od innych ówczesnych ludów germańskich. Wyróżniało ich częste stosowanie krótkiego miecza (sax), a w stroju kobiecym zwłaszcza w wieku VII duże znaczenie miały ozdoby głowy, a w męskim okuć pasa z przedstawieniami twarzy ludzkiej (znane i u Alamanów).

Czołową postacią życia kulturalnego Bajuwarów w VIII w. jest Arbeo z Freising autor żywotów św. Korbiniana i św. Emmerama.

Bibliografia

• Brigitte Haas-Gebhard: Die Baiuvaren: Archäologie und Geschichte, Regensburg 2013, ISBN 3-7917-2482-7.
• Wilhelm Störmer: Die Baiuwaren. C. H. Beck, München 2002, ISBN 3-406-47981-2.

Zobacz też

• Bojowie
• Bavaria Slavica
• Bawaria