Jeu de paume: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
poprawa przek., WP:SK+mSK+ToS+Bn, źródła/przypisy, sposób liczenia punktów
Linia 1: Linia 1:
[[File:Jeu de paume, Fontainebleau (septembre 1991).JPG |thumb|290x290px|Zmodernizowane boisko do ''gry w real tennis'' w [[Fontainebleau]] (wrzesień [[1991]]).]]
[[Plik:Jeu de paume, Fontainebleau (septembre 1991).JPG|thumb|290x290px|Zmodernizowane boisko do ''gry w real tennis'' w [[Fontainebleau]] (wrzesień [[1991]]).]]
'''Jeu de paume''' ( fr. gra ręką) – stara [[Francja|francuska]] gra sportowa polegająca na odbijaniu [[piłka|piłki]] przez [[siatka (przedmiot)|siatkę]] początkowo gołą dłonią a z późniejszym czasie za pomocą rakietki.<ref name=":0">{{Cytuj|rozdział = Od starożytności do Nadala|tytuł = Historia tenisa ziemnego|data dostępu = {{subst:#time:2017-01-24}}|url = http://tenisista.com.pl/historia-tenisa.html}}</ref>
'''Jeu de paume''' (fr. ''gra ręką'') – stara [[Francja|francuska]] gra sportowa polegająca na odbijaniu [[piłka|piłki]] przez [[siatka (przedmiot)|siatkę]] początkowo gołą dłonią, a z późniejszym czasie za pomocą rakietki<ref name=":0">{{Cytuj|rozdział = Od starożytności do Nadala|tytuł = Historia tenisa ziemnego|data dostępu = 2017-01-24|url = http://tenisista.com.pl/historia-tenisa.html}}</ref>.

== Historia ==
[[Plik:Jeu de paume.jpg|thumb|left|160px|''Jeu de paume'' w XVII w.]]
[[Plik:Jeu de paume.jpg|thumb|left|160px|''Jeu de paume'' w XVII w.]]
[[Plik:The Real Tennis Court at Hampton Court Palace - panoramio.jpg|mały|290x290px|Kort do gry w real tennis Hampton Court pod Londynem]]
Znane są dwie wersje tej gry: długa (''longue paume'') i krótka (''courte paume''). Na [[igrzyska olimpijskie|igrzyskach olimpijskich]] rozgrywano zawody tylko w wersji krótkiej. W grze w tej wersji uczestniczyli dwaj zawodnicy rozdzieleni siatką o wysokości 0,915 m, a zawody odbywały się w [[hala (budownictwo)|hali]] o wymiarach 28,5 x 9,5 m. Piłka odbita od ścian hali pozostawała nadal w grze.
[[Plik:Jeu de paume racquets and battoirs, 1772.jpg|thumb|290x290px|Rakietki do ''Jeu de paume''.]]
Znane są dwie wersje tej gry: rozgrywana na otwartych placach – długa (''longue paume'', fr. ''długa dłoń'') i rozgrywana w zamkniętych pomieszczeniach – krótka (''courte paume'', fr. ''krótka dłoń''){{odn|Dutkowski|1979|loc=Wynalazek sztywnego majora|s=3–15}}. W samym Paryżu około roku 1600 istniało kilkaset sal do gry{{odn|Dutkowski|1979|loc=Wynalazek sztywnego majora|s=3–15}}. Na [[igrzyska olimpijskie|igrzyskach olimpijskich]] rozgrywano zawody tylko w wersji krótkiej. W grze w tej wersji uczestniczyli dwaj zawodnicy rozdzieleni siatką o wysokości 0,915 m, a zawody odbywały się w [[hala (budownictwo)|hali]] o wymiarach 28,5&nbsp;×&nbsp;9,5&nbsp;m. Piłka odbita od ścian hali pozostawała nadal w grze.


Początkowo partia jeu de paume składała się z 24 gier, te zaś z 4 punktów, każdy liczony jako 15 – na wzór czterech kwadransów jednej godziny. Przy stanie 45:45 w danej grze do zwycięstwa potrzebna była przewaga dwóch punktów. Obniżano wtedy stan gema do 40:40, a kolejne punkty liczone były nie jako 15, ale jako 10. Jeśli dochodziło do równowagi przy wyniku 50:50, ponownie wracano do stanu 40:40. Podobna zasada obowiązywała przy stanie 23:23 w gemach – powracano do wyniku 22:22, a do końcowego zwycięstwa konieczne było objęcie dwugemowej przewagi. Z czasem zmniejszano liczbę gemów do 12, a ostatecznie do 6 gier{{odn|Dutkowski|1979|loc=Wynalazek sztywnego majora|s=3–15}}.
Z czasem zaczęto posługiwać się angielską nazwą "real tennis" (UK), „royal tennis” (Australia) i „court tennis” (USA).


Z czasem zaczęto posługiwać się angielską nazwą „real tennis” (Wielka Brytania), „royal tennis” (Australia) i „court tennis” (Stany Zjednoczone).
Obecnie w real tennis można zagrać w około 50 lokalizacjach na całym świecie.

[[Plik:The Real Tennis Court at Hampton Court Palace - panoramio.jpg|mały|290x290px|Kort do gry w real tennis Hampton Court pod Londynem]]
Obecnie w real tennis można zagrać w około 50 lokalizacjach na całym świecie.
Zbudowany w 1625 r. dla króla Charlesa I kort do gry w real tenisa Hampton Court przetrwał do naszych czasów i do dziś jest używany. <ref name=":0" />
Zbudowany w 1625 r. dla króla Charlesa I kort do gry w real tenisa Hampton Court przetrwał do naszych czasów i do dziś jest używany<ref name=":0" />.


== [[Jeu de paume na letnich igrzyskach olimpijskich|Jeu de paume na igrzyskach olimpijskich]] ==
== [[Jeu de paume na letnich igrzyskach olimpijskich|Jeu de paume na igrzyskach olimpijskich]] ==
Dyscyplina ta znalazła się w programie olimpijskim tylko jeden raz, w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1908|1908]] roku, a startowali wtedy wyłącznie mężczyźni. Zwyciężył [[Jay Gould II]] z [[Stany Zjednoczone|USA]]<ref>[[Zbigniew Porada]] ''Starożytne i nowożytne Igrzyska Olimpijskie'', Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1980</ref>.
Dyscyplina ta znalazła się w programie olimpijskim tylko jeden raz, w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1908|1908]] roku, a startowali wtedy wyłącznie mężczyźni. Zwyciężył [[Jay Gould II]] z [[Stany Zjednoczone|USA]]<ref>[[Zbigniew Porada]] ''Starożytne i nowożytne Igrzyska Olimpijskie'', Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1980.</ref>.
[[File:Jeu de paume racquets and battoirs, 1772.jpg|thumb|290x290px|Rakietki do ''Jeu de paume''.]]

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
* [[Sala do gry w piłkę w Wersalu]] (''Salle du Jeu de paume'') – miejsce historycznych wydarzeń, związanych z [[rewolucja francuska|rewolucją francuską]]
* [[Sala do gry w piłkę|Sala do gry w piłkę w Wersalu]] (''Salle du Jeu de paume'') – miejsce historycznych wydarzeń, związanych z [[rewolucja francuska|rewolucją francuską]]


== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
* {{Cytuj |odn = tak |autor = [[Zbigniew Dutkowski]] |tytuł = T – jak tenis |redaktor = Jan Lis |wydanie = I |miejsce = Warszawa |wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] |data = 1979}}


[[Kategoria:Jeu de paume|!]]
[[Kategoria:Jeu de paume| ]]

Wersja z 14:51, 9 lut 2018

Zmodernizowane boisko do gry w real tennis w Fontainebleau (wrzesień 1991).

Jeu de paume (fr. gra ręką) – stara francuska gra sportowa polegająca na odbijaniu piłki przez siatkę początkowo gołą dłonią, a z późniejszym czasie za pomocą rakietki[1].

Historia

Jeu de paume w XVII w.
Kort do gry w real tennis Hampton Court pod Londynem
Rakietki do Jeu de paume.

Znane są dwie wersje tej gry: rozgrywana na otwartych placach – długa (longue paume, fr. długa dłoń) i rozgrywana w zamkniętych pomieszczeniach – krótka (courte paume, fr. krótka dłoń)[2]. W samym Paryżu około roku 1600 istniało kilkaset sal do gry[2]. Na igrzyskach olimpijskich rozgrywano zawody tylko w wersji krótkiej. W grze w tej wersji uczestniczyli dwaj zawodnicy rozdzieleni siatką o wysokości 0,915 m, a zawody odbywały się w hali o wymiarach 28,5 × 9,5 m. Piłka odbita od ścian hali pozostawała nadal w grze.

Początkowo partia jeu de paume składała się z 24 gier, te zaś z 4 punktów, każdy liczony jako 15 – na wzór czterech kwadransów jednej godziny. Przy stanie 45:45 w danej grze do zwycięstwa potrzebna była przewaga dwóch punktów. Obniżano wtedy stan gema do 40:40, a kolejne punkty liczone były nie jako 15, ale jako 10. Jeśli dochodziło do równowagi przy wyniku 50:50, ponownie wracano do stanu 40:40. Podobna zasada obowiązywała przy stanie 23:23 w gemach – powracano do wyniku 22:22, a do końcowego zwycięstwa konieczne było objęcie dwugemowej przewagi. Z czasem zmniejszano liczbę gemów do 12, a ostatecznie do 6 gier[2].

Z czasem zaczęto posługiwać się angielską nazwą „real tennis” (Wielka Brytania), „royal tennis” (Australia) i „court tennis” (Stany Zjednoczone).

Obecnie w real tennis można zagrać w około 50 lokalizacjach na całym świecie. Zbudowany w 1625 r. dla króla Charlesa I kort do gry w real tenisa Hampton Court przetrwał do naszych czasów i do dziś jest używany[1].

Jeu de paume na igrzyskach olimpijskich

Dyscyplina ta znalazła się w programie olimpijskim tylko jeden raz, w 1908 roku, a startowali wtedy wyłącznie mężczyźni. Zwyciężył Jay Gould II z USA[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Od starożytności do Nadala, [w:] Historia tenisa ziemnego [dostęp 2017-01-24].
  2. a b c Dutkowski 1979 ↓, Wynalazek sztywnego majora, s. 3–15.
  3. Zbigniew Porada Starożytne i nowożytne Igrzyska Olimpijskie, Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1980.

Bibliografia