Zygfryd Maria Urbanyi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygfryd Maria Urbanyi
Juliusz
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1915
Szczawnica, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

9 sierpnia 1944
Warszawa, Polska

Przebieg służby
Lata służby

1939–1944

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Narodowa Organizacja Wojskowa
Armia Krajowa

Stanowiska

dowódca plutonu 1908 AK „Tygrysy Woli”

Główne wojny i bitwy

kampania wrześniowa,
powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Zygfryd Maria Urbanyi ps. „Juliusz” (ur. 2 lutego 1915 w Szczawnicy, zm. 9 sierpnia 1944 w Warszawie) – porucznik Wojska Polskiego, dowódca Oddziału Armii Krajowej „Tygrysy Woli”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Korpus Kadetów w Rawiczu, a następnie studiował w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939. W konspiracji od listopada 1939 w SZP i ZWZ. Od 1943 był dowódcą Oddziału Specjalnego a następnie plutonu osłonowego Komendy Głównej Narodowej Organizacji Wojskowej. Po scaleniu z Armią Krajową był to pluton specjalny 1908. W przededniu powstania warszawskiego, pluton został włączony do odwodu dowódcy Okręgu Warszawskiego AK Zgrupowania „Paweł”. Jego oddział uczestniczył w walkach na Woli, gdzie zyskał miano „Tygrysy Woli”. Od 6 sierpnia walczył na Starym Mieście, gdzie poległ 9 sierpnia przy ul. Rymarskiej. Pochowany prowizorycznie na podwórzu przy ul. Kilińskiego. Po wojnie pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A23-1-18)[1]. Na jego cześć jego pluton nazwany został Oddziałem Specjalnym „Juliusz”, walczącym w składzie batalionu „Gustaw”.

Pośmiertnie, 11 sierpnia odznaczony rozkazem nr 502 Komendanta Głównego AK Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari[2]. Order został zweryfikowany pozytywnie uchwałą Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari z dnia 13 października 2011[3].

31 lipca 2013 roku w Muzeum Powstania Warszawskiego w Warszawie, w przeddzień 69. rocznicy powstania, Prezydent RP Bronisław Komorowski przekazał Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari rodzinie Zygfryda Urbanyi[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. ↑ J. Kreusch, A. K. Kunert, T. Labuszewski (oprac.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. IV. Warszawa: 1997, s. 100.
  3. ↑ Potwierdzono nadanie Virtuti Militari 104 powstańcom. Informacja [w: prezydent.pl]. [dostęp 2011-12-08]. (pol.).
  4. ↑ Odznaczenia w 69. rocznicę Powstania Warszawskiego. prezydent.pl, 31 lipca 2013. [dostęp 2013-07-31].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zygfryd_Maria_Urbanyi&oldid=68872346”