Front Wołchowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 09:10, 7 lis 2007

Front Wołchowski – radziecki wyższy związek operacyjny w wojnie przeciw wojskom niemieckim w II wojnie swiatowej. I formowanie. Utworzony 11 (17?) grudnia 1941 roku. Jego dowódcą został gen. Kirył Mierieckow. Składał się z:

4 Armii
52 Armii
59 Armii
26 Armii (zwanej też 2 Armią Uderzeniową).

Front Wołchowski rozwinął się na odcinku pomiędzy m. Lubaniem a m. Nowogrodem przeciwko części niemieckiej Grupy Armii „Północ”. Brał udział w końcowej fazie operacji tichwińskiej, która przesądziła o porażce niemieckiego planu całkowitej blokady Leningradu. W okresie od stycznia do kwietnia 1942 roku wraz z Frontem Leningradzkim i Frontem Północno–Zachodnim uczestniczył w nieudanej operacji okrążenia Niemców rejonie Lubania.

II formowanie. 23 kwietnia 1942 roku został przekształcony w Wołchowską Grupę Operacyjną Frontu Leningradzkiego.

8 czerwca 1942 roku odtworzony ponownie (dowódca gen. armii Kirył Mierieckow ). W sierpniu tego roku przeprowadził wraz z Newską Grupą Operacyjną Frontu Leningradzkiego operację w rejonie miasta Siniawina, która związała znaczne siły niemieckie. 12 stycznia 1943 dokonał wraz z Frontem Leningradzkim przełamania niemieckiego frontu na odcinku 18 Armii w pobliżu Szlisselburga, w wyniku czego na południe od jeziora Ładoga powstał korytarz szerokości od 8 do 10 km łączący Leningrad z resztą kraju. W dniach od 14 stycznia do 1 marca 1943 roku razem z Frontem Leningradzkim i 2 Frontem Bałtyckim uczestniczył w operacji leningradzko-nowogrodzkiej przeciwko GA ”Północ”. 15 lutego 1944 roku rozwiązany w związku ze skróceniem linii frontu. Jego jednostki zostały podzielone pomiędzy sąsiedni Front Leningradzki i 2 Front Bałtycki.

Bibliografia

Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija Moskwa 1978, Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1971, Encyklopedia II wojny światowej MON 1975

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{Dopracować}}
-Front Wołchowski – [[ZSRR|radziecki]] wyższy związek operacyjny utworzony [[11 grudnia]] [[1941]] roku. Jego dowódcą został gen. [[Kirył Mierieckow]]. Składał się z:
+'''Front Wołchowski''' – [[ZSRR|radziecki]] wyższy związek operacyjny w wojnie przeciw wojskom niemieckim w II wojnie swiatowej.
+I formowanie.  Utworzony [[11 (17?) grudnia]] [[1941]] roku. Jego dowódcą został gen. [[Kirył Mierieckow]]. Składał się z:
 *4 Armii
 *52 Armii
@@ Linia 6: / Linia 7: @@
 *26 Armii (zwanej też 2 Armią Uderzeniową).
-Front Wołchowski rozwinął się na odcinku pomiędzy m. Lubaniem a m. Nowogrodem przeciwko części [[III Rzesza|niemieckiej]] [[Grupa Armii Północ|Grupy Armii „Północ”]]. Brał udział w końcowej fazie operacji tichwińskiej, która przesądziła o porażce niemieckiego planu całkowitej blokady [[Leningrad]]u. W okresie od stycznia do kwietnia [[1942]] roku wraz z Frontem Leningradzkim i [[Front Północno-Zachodni|Frontem Północno–Zachodnim]] uczestniczył w nieudanej operacji okrążenia niemców Niemców rejonie Lubania. 23 kwietnia [[1942]] roku został przekształcony w Wołchowską Grupę Operacyjną Frontu Leningradzkiego. 8 czerwca [[1942]] roku odtworzony ponownie (dow. gen. [[Kirył Mierieckow ]]). W sierpniu tego roku przeprowadził wraz z Newską Grupą Operacyjną Frontu Leningradzkiego operację w rejonie miasta Siniawina, która związała znaczne siły niemieckie. 12 stycznia [[1943]] dokonał wraz  z  Frontem Leningradzkim  przełamania niemieckiego frontu na odcinku 18 Armii w pobliżu [[Szlisselburg]]a, w wyniku czego na południe od jeziora [[Ładoga]] powstał korytarz szerokości od 8 do 10 km łączący Leningrad z resztą kraju. W dniach od 14 stycznia do 1 marca [[1943]] roku razem z Frontem Leningradzkim i 2 Frontem Bałtyckim uczestniczył w operacji leningradzko-nowogrodzkiej przeciwko GA ”Północ”. 15 lutego [[1944]] roku rozwiązany w związku ze skróceniem linii frontu. Jego jednostki zostały podzielone pomiędzy sąsiedni Front Leningradzki i 2 Front Bałtycki
+Front Wołchowski rozwinął się na odcinku pomiędzy m. Lubaniem a m. Nowogrodem przeciwko części [[III Rzesza|niemieckiej]] [[Grupa Armii Północ|Grupy Armii „Północ”]]. Brał udział w końcowej fazie operacji tichwińskiej, która przesądziła o porażce niemieckiego planu całkowitej blokady [[Leningrad]]u. W okresie od stycznia do kwietnia [[1942]] roku wraz z [[Front Leningradzki|Frontem Leningradzkim]] i [[Front Północno-Zachodni|Frontem Północno–Zachodnim]] uczestniczył w nieudanej operacji okrążenia  Niemców rejonie Lubania.
+II formowanie. 23 kwietnia [[1942]] roku został przekształcony w Wołchowską Grupę Operacyjną Frontu Leningradzkiego.
+czerwca [[1942]] roku odtworzony ponownie (dowódca gen. armii [[Kirył Mierieckow ]]). W sierpniu tego roku przeprowadził wraz z Newską Grupą Operacyjną Frontu Leningradzkiego operację w rejonie miasta Siniawina, która związała znaczne siły niemieckie. 12 stycznia [[1943]] dokonał wraz  z  Frontem Leningradzkim  przełamania niemieckiego frontu na odcinku 18 Armii w pobliżu [[Szlisselburg]]a, w wyniku czego na południe od jeziora [[Ładoga]] powstał korytarz szerokości od 8 do 10 km łączący Leningrad z resztą kraju. W dniach od 14 stycznia do 1 marca [[1943]] roku razem z Frontem Leningradzkim i [[2 Front Bałtycki|2 Frontem Bałtyckim]] uczestniczył w operacji leningradzko-nowogrodzkiej przeciwko GA ”Północ”.
+lutego [[1944]] roku rozwiązany w związku ze skróceniem linii frontu. Jego jednostki zostały podzielone pomiędzy sąsiedni Front Leningradzki i 2 Front Bałtycki.
+==Bibliografia==
+Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija Moskwa 1978,
+Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1971,
+Encyklopedia II wojny światowej MON 1975
 [[Kategoria:Oddziały wojskowe z okresu II wojny światowej]]