Leonid Szamkowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
VanWiel (dyskusja | edycje)
m kat.
VanWiel (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne z ru: wiki
Linia 16: Linia 16:
'''Leonid Szamkowicz''', [[ros.]] Леонид Александрович Шамкович (ur. [[1 czerwca]] [[1923]] w [[Taganrog]]u, zm. [[22 kwietnia]] [[2005]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[Szachy|szachista]] pochodzenia [[Rosja|rosyjskiego]], autor książek o tematyce szachowej, [[arcymistrz]] od roku 1965.
'''Leonid Szamkowicz''', [[ros.]] Леонид Александрович Шамкович (ur. [[1 czerwca]] [[1923]] w [[Taganrog]]u, zm. [[22 kwietnia]] [[2005]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[Szachy|szachista]] pochodzenia [[Rosja|rosyjskiego]], autor książek o tematyce szachowej, [[arcymistrz]] od roku 1965.


Pierwsze znaczące sukcesy zaczął odnosić w połowie lat 50. XX wieku. W 1954 i 1956 r. zwyciężył w mistrzostwach [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|RFSRR]]<ref>[http://ru.wikipedia.org/wiki/Чемпионат_России_по_шахматам Чемпионат России по шахматам]</ref>, w 1954 r. zadebiutował również w finale indywidualnych [[Mistrzostwa Związku Radzieckiego w szachach|mistrzostw Związku Radzieckiego]]. Do 1972 r. w finałowych turniejach wystąpił jeszcze pięciokrotnie, najlepszy wynik osiągając na przełomie 1964 i 1965 r. w [[Kijów|Kijowie]], gdzie zajął VI miejsce<ref>[http://members.aol.com/graemecree/chesschamps/ussr/ussr32.htm 32nd USSR Championship, Kiev 1964]</ref>. W 1961 i 1964 r. dwukrotnie podzielił I m. w mistrzostwach [[Moskwa|Moskwy]] (odpowiednio z [[Dawid Bronstein|Dawidem Bronsteinem]] i [[Nikołaj Bakulin|Nikołajem Bakulinem]])<ref>[http://ru.wikipedia.org/wiki/Чемпионат_Москвы_по_шахматам Чемпионат Москвы по шахматам]</ref>. W 1962 r. zwyciężył w [[Duszanbe]], w 1965 r. zajął III m. (za [[Paul Keres|Paulem Keresem]] i [[Vlastimil Hort|Vlastimilem Hortem]]) w [[Mariánské Lázně|Mariańskich Łaźniach]], natomiast w 1967 r. podzielił I m. w [[Salgótarján]] (memoriał [[Lajos Asztalos|Lajosa Asztalosa]], wspólnie z [[Istvan Bilek|Istvanem Bilkiem]]) i w [[Soczi]] (wspólnie z [[Aleksander Zajcew (szachista)|Aleksandrem Zajcewem]], [[Władimir Simagin|Władimirem Simaginem]], [[Nikołaj Krogius|Nikołajem Krogiusem]] i [[Borys Spasski|Borysem Spasskim]]). W 1969 r. zwyciężył w [[Konstanca|Konstancy]], natomiast w 1972 r. podzielił I m. w [[Timisoara|Timisoarze]]. W 1975 r. opuścił Związek Radziecki, wyjeżdżając najpierw do [[Izrael]]a, następnie do [[Kanada|Kanady]], by ostatecznie osiedlić się w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku zajął I m. w turnieju ''Canadian Open'' w [[Calgary]], a w 1976 i 1977 r. podzielił I m. w turniejach ''U.S. Open'' (w pierwszym przypadku z [[Anatolij Lejn|Anatolijem Lejnem]], a w drugim – z [[Andrew Soltis]]em i [[Timothy Taylor]]em). W 1978 r. zdobył w [[Pasadena|Pasadenie]] brązowy medal indywidualnych [[Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych w szachach|mistrzostw USA]], w 1980 r. podzielił II m. (za [[Yehuda Gruenfeld|Yehudą Gruenfeldem]], wspólnie z [[Carlos Cuartas|Carlosem Cuartasem]]) w [[Biel (turniej szachowy)|Biel]], a w 1981 r. podzielił III m. (za Yehudą Gruenfeldem i Anatolijem Lejnem, wspólnie z [[John Fedorowicz|Johnem Fedorowiczem]]) w memoriale [[Edward Lasker|Edwarda Laskera]] w Nowym Jorku. W kolejnych latach nie osiągnął już tak znaczących rezultatów, jednym z ostatnich jego sukcesów było dz. II m. (za [[John Donaldson|Johnem Donaldsonem]]) na [[Bermudy|Bermudach]] w 1995 r<ref>Wyniki z lat 1954 - 1995: ChessBase Megabase 2008</ref>.
Pierwsze znaczące sukcesy zaczął odnosić w połowie lat 50. XX wieku. W 1954 i 1956 r. zwyciężył w mistrzostwach [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|RFSRR]]<ref>[http://ru.wikipedia.org/wiki/Чемпионат_России_по_шахматам Чемпионат России по шахматам]</ref>, w 1954 r. zadebiutował również w finale indywidualnych [[Mistrzostwa Związku Radzieckiego w szachach|mistrzostw Związku Radzieckiego]]. Do 1972 r. w finałowych turniejach wystąpił jeszcze pięciokrotnie, najlepszy wynik osiągając na przełomie 1964 i 1965 r. w [[Kijów|Kijowie]], gdzie zajął VI miejsce<ref>[http://members.aol.com/graemecree/chesschamps/ussr/ussr32.htm 32nd USSR Championship, Kiev 1964]</ref>. W 1961 podzielił I m. (wspólnie z [[Dawid Bronstein|Dawidem Bronsteinem]]) w mistrzostwach [[Moskwa|Moskwy]] <ref>[http://ru.wikipedia.org/wiki/Чемпионат_Москвы_по_шахматам Чемпионат Москвы по шахматам]</ref>. W 1962 r. zwyciężył w [[Duszanbe]], w 1965 r. zajął III m. (za [[Paul Keres|Paulem Keresem]] i [[Vlastimil Hort|Vlastimilem Hortem]]) w [[Mariánské Lázně|Mariańskich Łaźniach]], natomiast w 1967 r. podzielił I m. w [[Salgótarján]] (memoriał [[Lajos Asztalos|Lajosa Asztalosa]], wspólnie z [[Istvan Bilek|Istvanem Bilkiem]]) i w [[Soczi]] (wspólnie z [[Aleksander Zajcew (szachista)|Aleksandrem Zajcewem]], [[Władimir Simagin|Władimirem Simaginem]], [[Nikołaj Krogius|Nikołajem Krogiusem]] i [[Borys Spasski|Borysem Spasskim]]). W 1969 r. zwyciężył w [[Konstanca|Konstancy]], natomiast w 1972 r. podzielił I m. w [[Timisoara|Timisoarze]]. W 1975 r. opuścił Związek Radziecki, wyjeżdżając najpierw do [[Izrael]]a, następnie do [[Kanada|Kanady]], by ostatecznie osiedlić się w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku zajął I m. w turnieju ''Canadian Open'' w [[Calgary]], a w 1976 i 1977 r. podzielił I m. w turniejach ''U.S. Open'' (w pierwszym przypadku z [[Anatolij Lejn|Anatolijem Lejnem]], a w drugim – z [[Andrew Soltis]]em i [[Timothy Taylor]]em). W 1978 r. zdobył w [[Pasadena|Pasadenie]] brązowy medal indywidualnych [[Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych w szachach|mistrzostw USA]], w 1980 r. podzielił II m. (za [[Yehuda Gruenfeld|Yehudą Gruenfeldem]], wspólnie z [[Carlos Cuartas|Carlosem Cuartasem]]) w [[Biel (turniej szachowy)|Biel]], a w 1981 r. podzielił III m. (za Yehudą Gruenfeldem i Anatolijem Lejnem, wspólnie z [[John Fedorowicz|Johnem Fedorowiczem]]) w memoriale [[Edward Lasker|Edwarda Laskera]] w Nowym Jorku. W kolejnych latach nie osiągnął już tak znaczących rezultatów, jednym z ostatnich jego sukcesów było dz. II m. (za [[John Donaldson|Johnem Donaldsonem]]) na [[Bermudy|Bermudach]] w 1995 r<ref>Wyniki z lat 1954 - 1995: ChessBase Megabase 2008</ref>.


Najwyższy [[Ranking szachowy|ranking]] w swojej karierze osiągnął 1 lipca 1972 r., posiadał wówczas 2535 punktów. Był autorem lub współautorem kilku książek o tematyce szachowej. Zmarł w 2005 r., przyczyną śmierci była [[choroba Parkinsona]].
Najwyższy [[Ranking szachowy|ranking]] w swojej karierze osiągnął 1 lipca 1972 r., posiadał wówczas 2535 punktów. Był autorem lub współautorem kilku książek o tematyce szachowej. Zmarł w 2005 r., przyczyną śmierci była [[choroba Parkinsona]].

Wersja z 23:37, 16 mar 2008

{{{imię i nazwisko}}}
ilustracja

Leonid Szamkowicz, ros. Леонид Александрович Шамкович (ur. 1 czerwca 1923 w Taganrogu, zm. 22 kwietnia 2005 w Nowym Jorku) – amerykański szachista pochodzenia rosyjskiego, autor książek o tematyce szachowej, arcymistrz od roku 1965.

Pierwsze znaczące sukcesy zaczął odnosić w połowie lat 50. XX wieku. W 1954 i 1956 r. zwyciężył w mistrzostwach RFSRR[1], w 1954 r. zadebiutował również w finale indywidualnych mistrzostw Związku Radzieckiego. Do 1972 r. w finałowych turniejach wystąpił jeszcze pięciokrotnie, najlepszy wynik osiągając na przełomie 1964 i 1965 r. w Kijowie, gdzie zajął VI miejsce[2]. W 1961 podzielił I m. (wspólnie z Dawidem Bronsteinem) w mistrzostwach Moskwy [3]. W 1962 r. zwyciężył w Duszanbe, w 1965 r. zajął III m. (za Paulem Keresem i Vlastimilem Hortem) w Mariańskich Łaźniach, natomiast w 1967 r. podzielił I m. w Salgótarján (memoriał Lajosa Asztalosa, wspólnie z Istvanem Bilkiem) i w Soczi (wspólnie z Aleksandrem Zajcewem, Władimirem Simaginem, Nikołajem Krogiusem i Borysem Spasskim). W 1969 r. zwyciężył w Konstancy, natomiast w 1972 r. podzielił I m. w Timisoarze. W 1975 r. opuścił Związek Radziecki, wyjeżdżając najpierw do Izraela, następnie do Kanady, by ostatecznie osiedlić się w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku zajął I m. w turnieju Canadian Open w Calgary, a w 1976 i 1977 r. podzielił I m. w turniejach U.S. Open (w pierwszym przypadku z Anatolijem Lejnem, a w drugim – z Andrew Soltisem i Timothy Taylorem). W 1978 r. zdobył w Pasadenie brązowy medal indywidualnych mistrzostw USA, w 1980 r. podzielił II m. (za Yehudą Gruenfeldem, wspólnie z Carlosem Cuartasem) w Biel, a w 1981 r. podzielił III m. (za Yehudą Gruenfeldem i Anatolijem Lejnem, wspólnie z Johnem Fedorowiczem) w memoriale Edwarda Laskera w Nowym Jorku. W kolejnych latach nie osiągnął już tak znaczących rezultatów, jednym z ostatnich jego sukcesów było dz. II m. (za Johnem Donaldsonem) na Bermudach w 1995 r[4].

Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 lipca 1972 r., posiadał wówczas 2535 punktów. Był autorem lub współautorem kilku książek o tematyce szachowej. Zmarł w 2005 r., przyczyną śmierci była choroba Parkinsona.

Wybrana bibliografia

Linki zewnętrzne