Idumea: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 23:39, 20 kwi 2008

Kolorem jasnoczerwonym zaznaczono granice Edomu w okresie największego rozwoju terytorialnego (ok. 600 p.n.e.), kolorem ciemnoczerwonym przybliżone granice późniejszej Idumei

Idumea (łac. Idumaea, hebr. Edom - czerwony) kraina historyczna na południu Izraela, pierwotnie ciągnąca się aż do Morza Czerwonego. Od VI wieku p.n.e. ograniczona do okolic Hebronu i wzgórz między Morzem Martwym, a Morzem Śródziemnym. Zamieszkana przez Idumejczyków (Edomitów), będącym plemieniem o semickim rodowodzie.

Ok. 163 p.n.e. terytorium Edomu zostało podbite przez Judę Machabeusza, władcę żydowskiego. Ostatecznie ok. 125 p.n.e. podbił Edomitów Jan Hirkan I, który zmusił ich do przyjęcia religii żydowskiej. Od tej pory Edomici stanowili część narodu żydowskiego.

Idumejczyk Antypater, był doradcą króla Jana Hirkana II i ojcem Heroda Wielkiego, króla Judei. Za Heroda Wielkiego Idumea była rządzona przez gubernatorów, wśród których byli jego brat Józef i szwagier Kostobar I. Po śmierci Heroda Wielkiego Idumea została prowincją rzymską, po powstaniu żydowskim włączoną przez Tytusa do prowincji Judea. Następnie Rzymianie przyłączyli ją do prowincji Palestyna. Chociaż Idumejczycy przestali być odrębnym ludem, nazwa geograficzna "Idumea" przetrwała aż do czasów św. Hieronima.

Bibliografia

A. Krawczuk, Herod Wielki
J. Wolski, Historia powszechna. Starożytność

Linki zewnętrzne

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 '''Idumea''' (łac. ''Idumaea'', [[język hebrajski|hebr.]] ''Edom'' - czerwony) [[kraina historyczna]] na południu [[Izrael|Izraela]], pierwotnie ciągnąca się aż do [[Morze Czerwone|Morza Czerwonego]]. Od VI wieku p.n.e. ograniczona do okolic [[Hebron]]u i wzgórz między [[Morze Martwe|Morzem Martwym]], a [[Morze Śródziemne|Morzem Śródziemnym]]. Zamieszkana przez Idumejczyków (Edomitów), będącym plemieniem o semickim rodowodzie.
-Ok. 163 p.n.e. terytorium [[Edom]]u zostało podbite przez [[Juda Machabeusz|Judę Machabeusza]], władcę żydowskiego. Ostatecznie ok. 125 p.n.e. podbił Edomitów [[Jan Hirkan I]], który zmusił ich do przyjęcia religii żydowskiej. Od tej pory Edomici stanowili część narodu żyowskiego. Jednak Idumea wydała na świat człowieka, który miał odegrać ważną rolę w dziejach regionu. Zwał się on [[Antypater (syn Antypasa)|Antypater]], był doradcą króla [[Jan Hirkan II|Jana Hirkana II]] i ojcem [[Herod_I_Wielki|Heroda I Wielkiego]], największego żydowskiego króla. Za Heroda Wielkiego Idumea była rządzona przez gubernatorów, wśród których byli jego brat [[Józef (syn Antypatra)|Józef]] i szwagier [[Kostobar]]. Po śmierci Heroda Wielkiego Idumea została prowincją rzymską, po powstaniu żydowskim włączoną przez [[Tytus]]a do prowincji [[Judea]]. Następnie Rzymianie przyłączyli ją do prowincji [[Palestyna]]. Chociaż Idumejczycy przestali być odrębnym ludem, nazwa geograficzna "Idumea" przetrwała aż do czasów św. Hieronima.
+Ok. 163 p.n.e. terytorium [[Edom]]u zostało podbite przez [[Juda Machabeusz|Judę Machabeusza]], władcę żydowskiego. Ostatecznie ok. 125 p.n.e. podbił Edomitów [[Jan Hirkan I]], który zmusił ich do przyjęcia religii żydowskiej. Od tej pory Edomici stanowili część narodu żydowskiego.
+Idumejczyk [[Antypater (syn Antypasa)|Antypater]], był doradcą króla [[Jan Hirkan II|Jana Hirkana II]] i ojcem [[Herod Wielki|Heroda Wielkiego]], króla Judei. Za Heroda Wielkiego Idumea była rządzona przez gubernatorów, wśród których byli jego brat [[Józef II (brat Heroda Wielkiego)|Józef]] i szwagier [[Kostobar I]]. Po śmierci Heroda Wielkiego Idumea została prowincją rzymską, po powstaniu żydowskim włączoną przez [[Tytus]]a do prowincji [[Judea]]. Następnie Rzymianie przyłączyli ją do prowincji [[Palestyna]]. Chociaż Idumejczycy przestali być odrębnym ludem, nazwa geograficzna "Idumea" przetrwała aż do czasów św. Hieronima.
 == Bibliografia ==