Herodion: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
- nadrzędne kat. |
m robot dodaje: cs:Herodium |
||
Linia 38: | Linia 38: | ||
[[ar:هيروديون]] |
[[ar:هيروديون]] |
||
[[ca:Heròdium]] |
[[ca:Heròdium]] |
||
[[cs:Herodium]] |
|||
[[de:Herodium]] |
[[de:Herodium]] |
||
[[en:Herodium]] |
[[en:Herodium]] |
Wersja z 15:41, 12 wrz 2008
Nieprawidłowe parametry: {31|39||N|35|14||E}
Herodion (hebr.: הרודיון; arab.: Jebel Fureidis, łac. Herodium) - forteca Heroda Wielkiego usytuowana na szczycie wzgórza niedaleko Betlejem na Pustyni Judzkiej, w środkowej części Izraela.
Znajduje się ona w odległości 11 km na południe od Jerozolimy.
Historia
Król Herod I Wielki wybudował tutaj swój pałac, a u podnóża góry miasto, w którym został pochowany. Grób władcy został odnaleziony 7 maja 2007 przez archeologów z Uniwersytetu Hebrajskiego pod kierownictwem Ehuda Necera. W latach 132-135 (Drugie Powstanie Żydowskie) Herodion stał się siedzibą przywódcy powstania Szymona Bar Kochby. W V-VI w. na szczycie osiedlili się mnisi chrześcijańscy.
Archeologia
Wykopaliska w latach 1962-1967 przeprowadził archeolog włoski, franciszkanin o. Virgilio Corbo. Wydobyto wówczas pozostałości konstrukcji herodiańskich oraz późniejszych budowli. Po roku 1967 Herodion przeszedł w ręce Izraelczyków, którzy kontynuowali prace badawcze. Obecnie teren fortecy jest izraelskim parkiem narodowym.
Bibliografia
- Corbo V.C., Herodion. Vol. I. Gli edifici della reggia-fortezza, Jerusalem 1989.
- Loffreda S., La ceramica di Macheronte e dell'Herodion (90 a.C. - 135 d.C.), Jerusalem 1996.