Bazylika San Lorenzo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Dodano plan bazyliki i odnośniki do niego w tekście |
Dodano literaturę |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
Bazylika jest [[Nawa|trójnawowa]], została założona na planie [[Krzyż łaciński|krzyża łacińskiego]]. Nawa główna sklepiona jest drewnianym kasetonem, nawy boczne sklepione są żaglasto. Na skrzyżowaniu naw umiejscowiona jest [[Kopuła (architektura)|kopuła]] bez [[Bęben (architektura)|bębna]]. Po lewej stronie do jednego z ramion krzyża przylega ''stara [[zakrystia]]'' (1) sklepiona charakterystycznym sklepieniem (kopuła podzielona na 16 korytek, poprzez żebrowanie). Drugą zakrystię przylegającą z prawej strony do nawy poprzecznej ([[transept]]u), tzw. ''nową'' (2) projektował [[Michał Anioł]]. Oddzielenie poszczególnych naw następuje za pomocą dwóch rzędów [[Porządek koryncki|korynckich]] [[Kolumna (architektura)|kolumn]], na których spoczywa [[belkowanie]], a później [[Archiwolta|archiwolty]]. Na osi bazyliki dobudowano ośmioboczną kaplicę książęcą Medyceuszy (3) (Cappella dei Principi) o bogatym wystroju [[Pietra dura]]. [[Fasada]] frontowa jest surowa, pozbawiona [[Okno|okien]], z trzema [[Portal|portalami]] wejściowymi. |
Bazylika jest [[Nawa|trójnawowa]], została założona na planie [[Krzyż łaciński|krzyża łacińskiego]]. Nawa główna sklepiona jest drewnianym kasetonem, nawy boczne sklepione są żaglasto. Na skrzyżowaniu naw umiejscowiona jest [[Kopuła (architektura)|kopuła]] bez [[Bęben (architektura)|bębna]]. Po lewej stronie do jednego z ramion krzyża przylega ''stara [[zakrystia]]'' (1) sklepiona charakterystycznym sklepieniem (kopuła podzielona na 16 korytek, poprzez żebrowanie). Drugą zakrystię przylegającą z prawej strony do nawy poprzecznej ([[transept]]u), tzw. ''nową'' (2) projektował [[Michał Anioł]]. Oddzielenie poszczególnych naw następuje za pomocą dwóch rzędów [[Porządek koryncki|korynckich]] [[Kolumna (architektura)|kolumn]], na których spoczywa [[belkowanie]], a później [[Archiwolta|archiwolty]]. Na osi bazyliki dobudowano ośmioboczną kaplicę książęcą Medyceuszy (3) (Cappella dei Principi) o bogatym wystroju [[Pietra dura]]. [[Fasada]] frontowa jest surowa, pozbawiona [[Okno|okien]], z trzema [[Portal|portalami]] wejściowymi. |
||
==Literatura== |
|||
* Rolf C. Wirtz: ''Sztuka i architektura - Florencja'', Könemann, Köln 1999, ISBN 3-8290-8142-1 |
|||
{{commons|San Lorenzo (Firenze)}} |
{{commons|San Lorenzo (Firenze)}} |
||
{{Unistub|||architektura|historia|Włochy}} |
{{Unistub|||architektura|historia|Włochy}} |
Wersja z 19:11, 23 mar 2009
Bazylika San Lorenzo - bazylika we Florencji budowana od roku 1419 do lat 80. XV wieku. Zaprojektował ją florencki architekt Filippo Brunelleschi.
Bazylika jest trójnawowa, została założona na planie krzyża łacińskiego. Nawa główna sklepiona jest drewnianym kasetonem, nawy boczne sklepione są żaglasto. Na skrzyżowaniu naw umiejscowiona jest kopuła bez bębna. Po lewej stronie do jednego z ramion krzyża przylega stara zakrystia (1) sklepiona charakterystycznym sklepieniem (kopuła podzielona na 16 korytek, poprzez żebrowanie). Drugą zakrystię przylegającą z prawej strony do nawy poprzecznej (transeptu), tzw. nową (2) projektował Michał Anioł. Oddzielenie poszczególnych naw następuje za pomocą dwóch rzędów korynckich kolumn, na których spoczywa belkowanie, a później archiwolty. Na osi bazyliki dobudowano ośmioboczną kaplicę książęcą Medyceuszy (3) (Cappella dei Principi) o bogatym wystroju Pietra dura. Fasada frontowa jest surowa, pozbawiona okien, z trzema portalami wejściowymi.
Literatura
- Rolf C. Wirtz: Sztuka i architektura - Florencja, Könemann, Köln 1999, ISBN 3-8290-8142-1